53. W nadziei na cieplejsze dni

Przedostatni post pisałam w oczekiwaniu na deszcz, a tym wpisem sygnalizuję nadzieję na nadejście ciepłych dni 😂 Niestety, zrobiło się tak, że wraz z wyczekiwanym deszczem zjawił się też zimny front. Temperatura spadła radykalnie i mniejsza z tym, że noce znów są zimne, z reguły wtedy jesteśmy w domu i nie jest to tak bardzo odczuwalne, ale za dnia również nie jest kolorowo z odczuwaniem ciepła. Wiem, że może marudzę, że wszystkim się nie dogodzi, bo jedni wolą ciepło a nawet upały, a inni znowu gustują w chłodniejszych klimatach, ale ja zdecydowanie należę do ciepłolubów i takie zimne podmuchy wiatru, jakie mamy teraz, nie są dla mnie komfortowe, a nawet - powiem więcej - są wysoce niepożądane 😀 

Nie da się z przyjemnością spacerować po ogrodzie, zimne podmuchy wiatru skutecznie uniemożliwiają jakiekolwiek ogrodowe prace, a chwasty po deszczu wyrastają z prędkością światła, więc i robić byłoby co. No, ale trudno, ogród nie zniknie nagle, więc na razie siedzę w domu i zaglądam przez okno, czekając na cieplejszą aurę :)  

A tyle się teraz dzieje...

Nadszedł czas na kwitnienie krzewuszek i widoki są piękne :)

Swój koncert zaczynają też kosaćce syberyjskie.

I na świat przyszły pierwsze różyczki :)

Zakwitły też czosnki 🌸

Przyszedł też czas na orliki i goździki 🌼

Na tarasie w donicy zjawiły się lewkonie. Ich zapach może obudzić każdego, nawet takiego bardzo głęboko śpiącego :)

A gazanie w brzozowym krzesełku czują się wyśmienicie :)

W osobnej, tarasowej donicy zazieleniła się wysiana maciejka. W długie sierpniowe wieczory będę upajać się jej zapachem :) Ktoś chce do mnie dołączyć?

Intensywnych barw nabrały krzewy, które ozdobne są tylko z liści: czerwony berberys i klonik (pełne nazwy gdzieś tam mam, ale akurat te, niestety nie w głowie) 😁

A już za chwileczkę, już za momencik zakwitną przepiękne szałwie muszkatołowe. Widać już wszystkie pąki :) To dopiero będzie widowisko 😍

I na koniec coś, co w tym roku wyjątkowo obrodziło :)

Po kwietniowym obfitym kwitnieniu tawuły Grefsheim, przyszedł teraz czas na tawułę van Houtte'a. Z rozmysłem posadziłam szpalery tych dwóch gatunków tawuł. Kiedy jedna z nich przekwitnie i nie ma już śladu po jej zwieszających się gałęziach pełnych białych kwiatów, przychodzi czas na drugą, która kwitnie właśnie teraz.

Ta, wyjątkowo w tym roku obsypana jest kwiatami. Jej gałązki aż uginają się do ziemi pod ciężarem białego kwiecia. Zobaczcie sami.

Żeby było bardziej obrazowo, zapraszam na krótki, tawułowy spacer :)

I to tymczasem byłoby na tyle :) 

Następne fotki będą, jak zrobi się trochę cieplej 😃