135. Tygrysówka pawia i podróż przedślubna

Grudzień... styczeń... luty...

Mam świadomość, że w ogrodzie to martwe miesiące, przynajmniej dla mnie, bo w tym okresie niczego tam nie robię, no... może trochę w lutym się ruszy, wszystko zależy od pogody.

W każdym razie, dopóki te bezogrodowe miesiące panować nam będą, na moim blogu roślinek będzie niewiele. Bo tak, jak już kiedyś wcześniej napisałam, nie będę robić ani żadnych postów podsumowujących ani tematycznych, powtarzających zdjęcia z wiosny, lata czy jesieni. 

Wiem, że blog jest tematycznie związany z ogrodem, ale Pani Ogrodowa nie tylko ogrodem żyje, a przecież jak jej ogród zasypia, to Pani Ogrodowa wcale nie śpi snem zimowym, tylko żyje, działa albo wspomina. Właśnie - wspomina, tym chyba zajmę się tej zimy.

Natomiast pomyślałam sobie, że od czasu, kiedy zaczęłam tu pisać, zjawiło się u mnie całkiem sporo nowych obserwatorów, którzy z pewnością nie znają mnie tak dobrze, jakbym tego chciała. Dlatego zajmę się czymś innym. Tak dokładnie czym, to wyłuszczę za chwilę.

W najbliższych postach będzie wprawdzie jeden wyjątek, bo zrobię odstępstwo od powyższej zasady i częściowo pokażę kwiaty, ale to tylko z tego powodu, że te posty "wiszą" mi już dawno, a ponieważ są już trochę nieaktualne, czas wielki je tu wstawić.

No dobra... na radosny początek coś dla oka, czyli coś pięknego i kolorowego :)

Znacie tę roślinkę? To tygrysówka pawia...

Nawiążę jeszcze przez moment do tych wyjątków. Ci, którzy uważnie mnie czytają i pamiętają, to wiedzą, że już jakiś czas temu zrezygnowałam w ogrodzie całkowicie z sadzenia roślin, które wymagają wykopania na zimę ich bulw lub cebul. Miałam swego czasu takich roślin wiele, między innymi bawiłam się daliami, kannami czyli paciorecznikami, gladiolami czyli mieczykami i właśnie także tygrysówką pawią. Niestety... myślę, że sporo osób po czasie z tego jednak rezygnuje tak, jak zrezygnowałam ja. Z racji wieku, coraz słabszej kondycji i coraz mniejszej ilości sił, odpuściłam sobie tę zabawę z wykopywaniem i wiosennym wkopywaniem. Dlatego pewnych roślin w moim ogrodzie już nie znajdziecie. Ale pozostały zdjęcia i tymi właśnie chcę się z Wami podzielić. 

Tak że dziś odstępstwo numer jeden, w roli głównej tygrysówka pawia, natomiast w dalszej części postu będzie coś zupełnie innego.

Ta roślinka jest, a raczej była cudowna. Miałam cztery (chyba cztery) kolory jej kwiatów i to fakt, była bardzo widowiskowa. Niestety, te jej piękne kwiaty, to były kwiaty jednego dnia. Jeśli chciałam im zrobić fotkę, musiałam dosłownie polować. Bo jeśli kwiat rozwinął się rano, to mogłam mieć pewność, że późnym popołudniem czy wieczorem, już go nie będzie. Ale i tak warto było wtedy mieć je w ogrodzie. Olbrzymie, trzypłatkowe kwiaty były niesamowicie dekoracyjne, wyraziste kolorystycznie i zdecydowanie przyciągały oko. 

Zresztą zobaczcie sami :)

Dobrze, że mam jeszcze te zdjęcia. Z tego co wiem, tygrysówka pawia nie jest dość często spotykaną rośliną w ogrodzie, może właśnie z uwagi na to, że tak szybko przekwita, ale zdecydowanie uważam, że jeśli ktoś lubi wykopywanie i wkopywanie cebul, to warto ją mieć, mimo wszystko. Jest piękna i taka trochę... egzotyczna :)

To w temacie tygrysówki pawiej byłoby tyle. 

Za jakiś czas pokażę Wam jeszcze jedną roślinę, której kiedyś miałam w ogrodzie pełno, a której z takich samych względów, nie mam już u siebie. Ale to "inną razą".

Zapytacie więc: jeśli nie rośliny (oprócz tych wyjątków), to co będę Wam tu pokazywać i o czym pisać?

Ano... hmm, mam ochotę w czasie tej zimy trochę powspominać. I to powspominać o wszystkim, a najczęściej o tym, o czym w ogóle tu jeszcze nie pisałam, ani czego w ogóle tu nie pokazywałam.

To będą bardziej takie moje osobiste wspomnienia, a dla moich "czytaczy" okazja do bliższego poznania mnie i moich różnych, życiowych epizodów, czy też historii. Żadnych sensacji tu z pewnością nie znajdziecie, tylko trochę moich wspominek z różnych etapów mojego życia. I najpierw miałam zamiar ułożyć je i pokazać chronologicznie, ale z pewnych względów nie jest to obecnie możliwe... Muszę jeszcze porobić trochę zdjęć, a ostatnimi czasy, wiadomo... nie miałam jakoś do tego specjalnie głowy.

Dlatego dzisiaj zacznę od środka. Pokażę Wam kilka... no może kilkanaście fotek z mojej podróży przedślubnej :) Tak, tak... dobrze czytacie, nie z podróży poślubnej, tylko właśnie przedślubnej. Ponieważ tak się złożyło, że zaraz po ślubie zabraliśmy się ostro za budowę domu, dlatego nasza podróż była przedślubna.

Cudowna zresztą, do dziś wspominam tę wycieczkę z wielkim sentymentem i uśmiechem rozczulenia... Miejsce naszej podróży było chyba zupełnie zwyczajne i jakże popularne w tamtych czasach, ale dla nas była to iście egzotyczna wyprawa. Zdjęcia też są zwyczajne... stare, nawet już nie pamiętam, czym robione :)

Cel: hotel Desert Rose Resort, miasto Hurghada, Egipt :)

Było pięknie... Pragnę tylko nadmienić, że wtedy byłam jeszcze piękna i młoda (teraz jestem już tylko piękna 😉)... Dlatego wszystko na tych zdjęciach jest dla mnie cudowne :) Nawet ja sama :)

Typowy miejski sklep, czy raczej super market :)

I trochę mojej osoby w tych cudownych okolicznościach przyrody :)

Palenie sziszy, czyli fajki wodnej, było obowiązkowe. No... prawie :)

I wspólne z miejscowymi mieszkańcami tańce, zabawy i wygłupy, w czasie rejsu statkiem po Morzu Czerwonym...

A tu pamiątkowa fotka z moim późniejszym ślubnym, czyli moją życiową połówką :)

I coś, co wszyscy kochający ciepełko lubią najbardziej, czyli relaks w przyhotelowym basenie :) Ach... 😃

To byłoby chyba na tyle wspominania... przynajmniej na ten moment. Ciekawa jestem co myślicie o takich moich wspominkach, ale niekoniecznie zawsze ogrodowych?

Myślę, że chyba chciałabym mieć tu pewne opowiastki i fotki, tak na pamiątkę i mam nadzieję, że Wam również, przynajmniej w okresie zimowym, nie będzie przeszkadzać takie lekkie odchylenie od ogrodowej tematyki...

Napiszcie, proszę, co o tym myślicie? Za każdą wizytę na blogu i za każdy komentarz serdecznie dziękuję, to dla mnie ogromna radość, że chcecie uczestniczyć w tych moich życiowych faktach i historyjkach...

Tymczasem, do następnego... 💙💙💙

Chyba w jednym z następnych postów wydam się za mąż 😊😊😊