156. I kończy się maj

Nie umiem się zorganizować. Dochodzę do wniosku, że im jestem starsza, tym trudniej mi jakoś rozsądnie gospodarować czasem i tak naprawdę przepływa mi przez palce mnóstwo niewykorzystanych chwil. 

Ale z drugiej strony... czyż nie na tym polega życie? Dlaczego właściwie miałabym się organizować i sprężać? Po co? Pół swojego życia czekałam na ten czas, który właśnie teraz nadszedł. Czyli na wolność, swobodę i wolną wolę niezmąconą żadnymi organizacyjnymi ograniczeniami... Więc tak naprawdę powinnam się tylko cieszyć ze swojego sympatycznego niezorganizowania. 

Myślę, że moje niewielkie niezadowolenie z tego powodu wynika jedynie z faktu, że zawsze byłam obowiązkowa i każde opóźnienie, niedotrzymanie terminu, czy nie daj boziu obietnicy, wpędzało mnie w popłoch oraz dyskomfort i to uczucie po prostu mi zostało :) Mimo wieku, mijającego czasu i wszystkich innych zewnętrznych czynników, wciąż siedzi we mnie pilna uczennica, posłuszna córka i grzeczna żona... po prostu obowiązkowa kobieta :) Taki już ze mnie osobliwy model :)

Jak zwykle, na dobry początek... może tym razem coś żółtego? Na przykład czosnek ozdobny? Może być?

Rokrocznie po zimnej Zośce, czyli po 15 maja, biegnę albo raczej jadę do szkółki ogrodniczej oraz na targowisko w pobliskim miasteczku i wydaję trochę kasy na roślinki, które będą tarasowymi dekoracjami. Zawsze nie mogę się doczekać tej chwili, bo emocje przy tej czynności są niesamowite :) Wybór takich jednorocznych roślin jest ogromny, więc problemem nie jest, co kupić, tylko raczej z czego zrezygnować, żeby nie wykupić wszystkiego :)

Zapełniam tymi nabytymi roślinkami skrzynkę parapetową na oknie w gościnnej sypialni, dodatkowo umieszczam je w dużej donicy, którą wieszam nad tarasowym stołem. I oczywiście ustawiam kilka donic z różnymi kompozycjami, bo nic nie poradzę na to, że w otoczeniu kwiatów czuję się najbardziej komfortowo.

Odświeżam także po zimie moją białą, tarasową drabinkę. Na niej lądują najczęściej te z moich domowych roślinek, którym nie przeszkadza letnie biwakowanie na tarasie, a wprost przeciwnie - lubią je bardzo. 

Po takich wakacjach na drabince, większość z nich zdecydowanie lepiej daje sobie później radę w czasie zimowej, niesprzyjającej im aury.

Oto kilka moich tegorocznych, tarasowych upiększeń :)

Jak widać na powyższych zdjęciach, heliotrop musi być... i to obowiązkowo. Uwielbiam waniliowy zapach jego kwiatów i zawsze przechodząc wsadzam nos w to fioletowe, puchate kwiecie :) 

I kilka innych dekoracji...

W swoim stałym miejscu, czyli pod wierzbą Hakuro Nishiki, jak zwykle znalazły się czerwone niecierpki. To już taka moja coroczna tradycja, że właśnie tam, na tym białym stoliku, niecierpki mają swój letni domek. To jedno z niewielu miejsc, gdzie w ciągu całego dnia jest cień, a właśnie te roślinki pięknie rosną tylko w cieniu.

Wiklinowy rowerek przyozdobiły w tym roku żółte kwiaty supertunii mini vista yellow. Akurat tę odmianę supertunii mam pierwszy raz i sama jestem ciekawa jak będzie się sprawować na tej mojej ogrodowej patelni :)

Sowa Zosia tego lata będzie miała czuprynkę z żółtego bidensu, jak Wam się podoba? Ja myślę, że w tym żółtym kapeluszu wygląda dosyć twarzowo :)

Rabatowe roślinki też nie próżnują. Mimo panującej u mnie suszy, jakoś dają sobie radę, bo choć podlewam je ile się tylko da, to i tak obfity deszcz nigdy nie zastąpi podlewania z węża, nie ma cudów... 

Piwonie już przekwitły, zdążyłam zrobić jedną fotkę :)

Za to aktualnie rabaty zdobi fioletowy dzwonek, biała stokrotka marokańska i kwitnąca kolorowo portulaka.

Kwitną też żurawki. To bardzo wdzięczne rośliny, bo oprócz tego, że mają piękne, barwne liście, to jeszcze kwitną różnokolorowymi kwiatami.

I wdzięczna, drobniutka pozłotka kalifornijska, która rozsiewa się sama i z roku na rok jest jej coraz więcej :) Sporo pąków ma już także róża.

Niestety, po tej kwietniowej, mroźnej nocy, moja azalia japońska miała w tym roku tylko dwa kwiaty... Za to kolkwicji mróz nie zaszkodził i właśnie zaczyna swoje niesamowite kwitnienie :)

Maj i czerwiec to również czas królowania orlików. Uwielbiam te roślinki za ich różnorodność, urok i całkowitą bezobsługowość. Wystarczy wprowadzić je raz do ogrodu i będą już z nami każdego roku :) 

Na pierwszej fotce mój stary, ale jakże urodziwy zwyklaczek :)

A tutaj orlikowy królewicz... odmiana Nora Barlow. Czyż nie jest piękny???

A na koniec ogrodowa perełka :) Pamiętacie mojego motyla, który zwie się paziem królowej? Nie jest zbyt często spotykany w ogrodach, osobiście widziałam go na żywo dopiero drugi raz w swoim życiu.

Za to tym razem odwiedził mnie paź żeglarz. Jest równie rzadkim osobnikiem, co jego poprzednik, ale tak samo pięknym... oceńcie zresztą sami :)

Doszłam do wniosku, że motyle mnie jednak kochają... zwłaszcza w tym roku. Przylatują do mnie same rarytasy i unikatowe okazy, dlatego czuję się ekstra wyróżniona :)

No i motylowo-żeglarzowy filmik... przecież musi być :)

Trochę przeraża mnie tempo upływającego czasu. Pamiętam, jak dopiero co jęczałam, że mamy tak daleko do wiosny, nie mogłam się doczekać marca... i pierwszych wiosennych oznak, potem czekałam na ten maj, który dla mnie jest najpiękniejszym miesiącem w roku, a tu już za chwilę będzie czerwiec i zastanawiam się poważnie, gdzie mi ten maj uciekł i kiedy minął???

Wiem, że sporo mnie ominęło w czasie, kiedy mój ogród został ogołocony z soczystej zieleni po tej jednej, mroźnej, kwietniowej nocy. Moje "obrażenie się" na ogrodowe widoki spowodowało, że sporo czasu uciekło mi gdzieś tam nie wiem gdzie, a potem tak naprawdę znowu mnóstwo czasu poświęciłam na ponowne sprzątanie rabatek... już nie po zimie, tylko po mrozie, ale pracy było prawie tyle samo.

Na dzisiaj mogę powiedzieć, że mój ogród żyje :) Wszystkie rośliny przetrwały ten wybryk natury... niestety, nie wszystkie będą w tym roku kwitły, ich czas na zawiązywanie pąków minął już bezpowrotnie, ale i tak się raduję, że żyją i rosną, mimo tego co im uczynił bezlitosny mróz...

Cieszę się z tego bardzo, choć aktualnie kolejnym moim utrapieniem jest ogromna susza, ale o tym już może następnym razem?

Tymczasem trzymajcie się cieplutko i żegnam się z Wami do następnego napisania :)

💋💋💋