190. Czas przyjemności

Zwykle dzieje się tak, że późną jesienią i długą zimą jestem tak uboga w ogrodowe fotki, że wspieram się wtedy zrobionymi wcześniej zdjęciami, które wyławiam gdzieś z czeluści zdjęciowego archiwum, uważnie wybieram i jeszcze do tego staram się bardzo, żeby były to takie zdjęcia, których mój blog wcześniej nie widział. 

Ale niech no tylko przyjdzie wiosna i czas, kiedy rośliny budzą się do życia, nie umiem się powstrzymać przed robieniem wciąż nowych zdjęć. Nawet, jeśli pół dnia jestem w ogrodzie, pracuję na rabatach, czy wykonuję tam jakąś inną, ogrodową pracę, to zanim wrócę do domu, muszę tych nowych fotek trochę napstrykać. I to za każdym razem :)

Tak też jest właśnie teraz. I naprawdę nie umiem wybrać najważniejszych zdjęć, za każdym razem wydaje mi się, że powinnam Wam pokazać wszystkie, które robię :)

Dlatego pozanudzam Was chwilę kolejną porcją moich ogrodowych piękności :)

Muszę zacząć od sasanki, która została na placu boju, jako ostatnia. Myślę, że nie jestem obiektywna, jeśli powiem, że najpiękniejsza? Przynajmniej taka subtelna, delikatna, pastelowa... No nie wiem sama, bo przecież biała, fioletowa i bordowa też są piękne :) Pozostawiam to do Waszej oceny... najpierw ta wspomniana, a poniżej kompozycja moich sasankowych miłości :)

Czas kwitnących sasanek powoli już się kończy. Po przekwitniętych kwiatostanach pozostają tylko włochate kuleczki... też są słodkie i takie rozczulające. Ale inne roślinki w takim tempie pokazują teraz swoje piękno, że naprawdę trudno nadążyć z fotografowaniem. Na przykład, przez te ogrodowe porządki, zapomniałam (albo raczej nie zdążyłam) zrobić zdjęcie kwitnącym tawułom szarym. Zanim się za to zabrałam, osypały się ze swojego białego kwiecia. No trudno... i tak robię im fotki co roku :)

Za to obudziły się już i zaczęły cieszyć oczy moje ukochane tulipany. Niestety, w tym roku szybko przekwitają. Suche i dosyć ciepłe powietrze powoduje, że szybko rozwijają swoje płatki i w takim samym szybkim tempie je gubią. Niestety, najczęściej z nimi jest tak, że krótki jest czas tej tulipanowej radości. Musi mi to wystarczyć, choć byłoby pięknie, gdyby kwitły całe lato :)

Kolejne tulipany pokażę w następnym wpisie, bo nie planowałam, żeby ten post był wyłącznie tulipanowy. Za to pokażę Wam jeszcze trochę innych kwitnących cudów, na przykład mahonię, która kwitnie teraz całą swoją mocą...

... oraz żarnowiec, który udekorował się teraz na

żółto i razem z resztkami magnoliowych kwiatów tworzy czarujący i zachwycający duet :)

Nie sposób także nie wspomnieć o lilakach, popularnie bzami nazywanych...

Ich zapach rozchodzi się aktualnie po całym ogrodzie i nie pozwala mi przejść koło nich obojętnie. Za każdym razem muszę wsadzić nos w te pachnidełka, nie da się inaczej :) Jeszcze nie wszystkie moje lilaki pokażę teraz. Kiedy robiłam te zdjęcia, pozostała część była jeszcze w pąkach, ich czas dopiero nadejdzie, choć będzie to już za chwilę :)

Ten poniżej pachnie najpiękniej... szkoda, że tak trudno opisać jest zapach. Jeśli ktoś z Was wąchał perfumy Kamila Bańkowskiego "Bzem Cię Umiłowałem", to wie jak :)

Dosłownie za chwilę zakwitnie laurowiśnia...

... i rozwiną się liście funkii.

A pąki piwonii koperkowej zamienią się w piękne bordowe kwiaty :)

Moja tarasowa żaba dostąpiła zaszczytu towarzyszenia białym bratkom, które zagościły w wiklinowym koszu. Taki miałam w tym roku kaprys :)

I jeszcze kilka innych ogrodowych obrazków...

A teraz coś z zupełnie innej beczki. I choć wiem, że pokazywałam Wam go już pewnie ze sto razy, to i tak pokażę sto pierwszy raz :) Bo nie mogę się napatrzeć na kolor kwiatów tego fiołka, a tym razem dodatkowo zakwitł wyjątkowo obficie. To jest moja cudowna, kuchenna ozdoba :)

W tym miejscu chciałam Wam opowiedzieć historię pewnego iglaka. Już w zeszłym roku, po którychś obfitych opadach deszczu, zrobił się jak z gumy i prawie położył się na tarasie. Tak to wtedy wyglądało...

Całą zimę był przywiązany, ale teraz wiosną odwiązałam go, żeby dać mu szansę na samodzielną egzystencję... niestety z niej nie skorzystał i przy pierwszych opadach znowu opadł z sił... 

Dlatego poszedł pod nóż.

Powiem Wam tylko krótko, ta walka była straszna, zobaczcie tylko jak wyglądał w środku... 

W finale, trochę odsłonił mi widok na ogród i zrobił miejsce na nowe zieleninki :) 

Czasem trzeba się rozstać...

Na dzisiaj to byłoby tyle. Od jutra, czyli od poniedziałku, zabieram się już powoli za szykowanie do wyjazdu. Choć zostało mi do tego momentu jeszcze kilka dni, to teraz, kiedy moja głowa nie jest już zajęta ogrodem i sprzątaniem rabatek, mogę się zająć myśleniem wyłącznie o swoich wakacyjnych przyjemnościach.

Mam nadzieję odezwać się tutaj jeszcze przed wyjazdem, ale gdyby nie, to do zobaczenia za jakiś czas. Choć postaram się jednak jeszcze coś tu wrzucić :)

Tymczasem zostawiam Wam mój nieśmiały uśmiech i... na dziś się żegnam, do zobaczenia następnym razem :)