102. W ogrodowym żywiole

Wreszcie jestem w swoim ogrodowym żywiole, bo pogoda się ustabilizowała, przynajmniej na razie. Mam nadzieję, że przymrozków już żadnych nie będzie, chociaż teoretycznie do "zimnej Zośki" wszystko może się zdarzyć. W każdym razie, ja z zimą pożegnałam się już na dobre, bo wystawiłam na docelowe miejsce swoje dwie agawy, które przez zimę trzymam w domu.

Niestety, budując dom, nie uwzględniliśmy z mężem, że dostanę ogrodowego fioła i przez to nie mam w całym swoim obejściu takiego miejsca, w którym można byłoby przechowywać przez zimę te rośliny, które takiego przechowania wymagają.

Nie mam ani zimowego ogrodu, ani nawet żadnej piwniczki, ani chłodnej sieni, czy klatki schodowej, gdzie mogłabym realizować swoje roślinkowe pasje. Jedna z tych agaw jest jeszcze malutka, ale druga jest już dosyć spora i przyznam szczerze, że z roku na rok problem z jej przechowaniem jest coraz większy, toteż z ulgą wystawiam ją na zewnątrz, aż do pierwszych przymrozków. Tak że wylądowała już na swoim miejscu i niech się modli, żeby mrozu już nie było, bo nie mam najmniejszego zamiaru wędrować z nią z powrotem do chałupki :)

Ok, to teraz jakiś przerywnik tych moich wywodów :) Co aktualnie słychać w ogrodzie?

Wciąż kwitną szafirki. Te białe zachwycają mnie szczególnie :)

Sasanki wciąż jeszcze wypuszczają świeże pąki... zwłaszcza te, które kwitną najpóźniej. I jak tu nie kochać tych włochatych cudeniek? :)

Gdzieś tam na rabatkach wciąż jeszcze plącze się puszkinia. Uwielbia pozować do zdjęć :)

Wciąż jeszcze kwitną narcyzy...

Swoje peryskopy wystawiły też kokoryczki :)

I oczywiście ciemiernik niezmiennie czaruje swoją urodą...

I oczywiście przy sprzątaniu rabatek, nietrudno natknąć się jeszcze na pozimowe pozostałości, w postaci takich suchych dzieł sztuki :)

Teraz, tak naprawdę, zaczął się w ogrodzie ten czas, który lubię najbardziej. Codzienny, poranny, ogrodowy obchód, to już mój osobisty rytuał. Jeszcze przed wypiciem kawy, muszę wyjść i zobaczyć, co się zmieniło przez noc. I to nie żart, czasem jedna noc wystarczy, by zaobserwować znaczące zmiany... A to rozwinie się coś nowego, a to coś zwiędnie, co jeszcze wczoraj robiło wrażenie, że jest w pełni sił. Teraz najwyraźniej widać to po tulipanach, jednego dnia żegnam się z ich zamkniętymi jeszcze kielichami, następnego dnia już podziwiam ich kolory, delikatne płatki i sztywne pręciki :) To samo dzieje się ze szpalerem tawuł, który pokażę następnym razem. Jeszcze wczoraj rano gdzieniegdzie widziałam białe pąki na jego długich gałęziach, a już po całym ciepłym i słonecznym dniu, prawie całe gałązki są obsypane uroczym kwieciem :) Te zmiany zawsze mnie zachwycają i to jest chyba to, co tak kocham w tym ogrodowym świecie. Cały rok, a właściwie od wiosny do jesieni, jest pełen niespodzianek :)

No dobrze, zobaczmy co tam jeszcze piszczy w mojej ogrodowej krainie :)

Oczywiście teraz jest czas fiołków, wysiewają się dosłownie wszędzie, nawet w brukowej kostce, ale akurat mi to nie przeszkadza, bo są urocze. Mam ich trzy rodzaje, może następnym razem pokażę jakie :)

Do słonka wychylają się też piwonie, nawet ta koperkowa też już wita się ze słonecznymi promykami :) Mam nadzieję, że w tym roku będzie miała jeszcze więcej pąków, niż w zeszłym :)

Kwitnie też zawilec o przepięknym kolorze...

I za chwilę rozwiną się kwiaty dekoracyjnej mahonii.

Lilak, pospolicie bzem nazywany, ma już konkretne pączki. Przecież maj, to czas jego kwitnienia :)

Pojawił się też biały dywan gęsiówki :)

Niespodziankę zrobiły mi także niezapominajki. Wysiały się same w wiklinowym koszu, w którym rosły w ubiegłym roku. I już widać urocze, niebieskie kwiatuszki. Takie cuda to ja lubię :)

Pokażę też moje ostatnie roślinkowe zakupy, oczywiście te najbardziej spektakularne, bo gdybym chciała pokazać wszystkie, musiałabym napisać oddzielny post :)

Przyjechała do mnie nowa sadzonka wilczomlecza Tasmanian Tiger... No przecież muszę go mieć :)

A przy okazji wizyty w "Mrówce", w której to towarzyszyłam mężowi przy poszukiwaniu jakiejś farby, której akurat potrzebował, oczywiście od razu dałam nura do działu ogrodniczego i wypatrzyłam sobie piękny orlik, bo takiej odmiany jeszcze nie mam oraz porwałam cudnej urody stokrotkę afrykańską :) Czyż te jej płatki nie są piękne?

Oczywiście kwiecień i przełom maja, to również czas na popis magnolii. Moje trzy magnolie w tym roku mnie nie zawiodły i będą kwitły obficie. Ogromnie mnie to cieszy, bo kwitnące magnolie, to niezwykły widok...

No i wiadomo, że nie można nie wspomnieć o tulipanach, które właśnie teraz budzą się do życia. Na razie umieszczam tylko kilka ich zdjęć, ale gwarantuję, że tych tulipanowych będzie w przyszłości znacznie więcej, bo mam ich sporo, a poza tym na moim roślinkowym podium zajmują one trzecie miejsce (po piwoniach i sasankach), więc z tego powodu uwielbiam je fotografować. Toteż będą się tu zjawiać z pewnością nawet w maju :)

I jeszcze ten papuzi, jak go nazywam "żarłoczny" :) Bo wygląda, jakby chciał mnie ugryźć, choć nic mu przecież nie zrobiłam :)

I kończąc ten post, macham do Was energicznie, w czasie ogrodowych prac na moim wiosennym trawniku, który - jak widzę - już wymaga ponownego koszenia, choć niedawno koszony był. No cóż, żeby chciał w lecie tak pięknie i szybko rosnąć i tak zielono wyglądać, to byłoby cudownie :) 

A już na całkiem końcowy koniec 😁 pokażę Wam, jaka to ciężka i fizyczna praca dla tych, którzy w zabawę ogrodem zaczęli onegdaj się bawić :) Niektórzy muszą ciągać za sobą worki z ogrodowymi śmieciami :) No właściwie to nie muszą, ale chyba chcą 😂 Chyba nawet bardzo chcą 😄

Z pozdrowieniami z wiosennego ogrodu Pani Ogrodowej... tymczasem, do następnego... 😚