103. Koniec kwietnia???

Niech mnie ktoś uszczypnie :) Czy to naprawdę już koniec kwietnia?

Jeśli tak, to co ja zrobiłam z całym tym miesiącem? W ogóle nie mam świadomości, że tyle czasu upłynęło... Wiem, że całkiem go nie przespałam, ale co robiłam na jawie, to już nie wiem :) W każdym razie trochę pracowałam w ogrodzie, bo przecież nie może być inaczej, a pewnie resztę czasu przepuściłam przez palce, jak to ja :)

Długo śpię, no bo dlaczego nie? Jestem już na emeryturze, więc odsypiam wszystkie te lata, kiedy wstawałam do pracy najczęściej o 5 rano. Potem jechałam prawie godzinę samochodem, żeby na 7 dotrzeć za swoje "pracowe" biurko. Tak więc, teraz odsypiam te lata niedogodności, budzę się bez budzika, chciałabym powiedzieć, że na pianie koguta, ale to byłaby nieprawda, bo żaden kogut w moim pobliżu nie pieje, przynajmniej ja nic takiego nie słyszę :)  

Ponieważ już czuję, że wpadam w swój słowotok, dlatego też wrzucę jakieś fotki, a potem po chwili ciszy i oddechu, będę kontynuować wątek :)

Muszę więc pokazać Wam swoją najpiękniejszą magnolię w pełnym rozkwicie. W tym roku mnie nie zawiodła, zresztą w poprzednich latach też nie :) Wygląda pięknie, jak różowa królewna... nawet ostatnie nocne ochłodzenia zupełnie jej nie zaszkodziły...

Mój drugi, cudowny wilczomlecz, po zimowym odkryciu wygląda wspaniale. Mam wrażenie, że nawet lepiej, niż jesienią :)

A mój czarodziejski mąż wyczarował nowy wygląd mojej drugiej, ogrodowej ławeczki :) Pomalował deseczki i odnowił jej boki, tak że wygląda jak nowonarodzona :) Tu świeżo po regeneracji, jeszcze schnie na tarasowym stole...

A wracając do mojego wątku dotyczącego upływającego czasu, to tak jak wyżej napisałam, długo śpię, potem wstaję, długo się przeciągam i długo piję kawę. Lubię celebrować te poranne czynności, bo tak naprawdę przez te wszystkie lata miałam na nie czas tylko w weekendy i to też nie zawsze. Toteż teraz każdy dzień tygodnia jest takim moim małym weekendem, ze wszystkimi radościami i przyzwyczajeniami, z namaszczeniem więc wykonuję to, co sprawia mi największą przyjemność. 

Wróćmy do ogrodowego tematu :)

Wiosennie budzi się dereń Elegantissima. Baaaaardzo jest dekoracyjny. Latem ubiera się w cudne dwukolorowe listki, a zimą jego ozdobą są sztywne czerwone gałązki. Wspaniale wygląda, zwłaszcza jak jest obsypany śniegiem :) 

Pokażę Wam teraz kilka tulipanów, bo tak się składa, że pewnie tych tulipanowych zdjęć w maju będzie najwięcej. Maj to dla mnie miesiąc właśnie tych kwiatów, a ponieważ bardzo je lubię i uważam, że są ogromnie fotogeniczne, tych fotek mam rokrocznie dosyć sporo. A gdzie się podzielę ich widokiem, jak właśnie nie tutaj? :)

To proszę, pierwsza porcja :)

Obiecałam Wam również w poprzednim poście, że pokażę wszystkie kolory fiołków, które rosną w moim ogrodzie. Przygotowałam takie zdjęcia... mam ich trzy rodzaje: zwykłe fioletowe, białe z fioletowymi żyłkami i białe pieguski :) Bardzo proszę...

Chciałam Wam również pokazać mój rząd tawuł rosnących wzdłuż wjazdu... To tawuły szare Grefsheim, teraz właśnie jest apogeum ich kwitnienia. Wyglądają przepięknie z tymi przewieszającymi się gałęziami, obsypanymi białym kwieciem, niczym świeżo spadłym śniegiem :) Szkoda tylko, że można się nimi zachwycać tak krótko... W następnym poście wrzucę Wam filmik z krótkim spacerem wzdłuż tego białego szaleństwa :)

To chyba teraz czas na drugą porcję tulipanowych piękności :) Nie wiem, jak Wam, ale mi nie znudzą się nigdy...

Tymczasem w domu będzie kwitła hoja. Zawsze czekam na to kwitnienie, bo pomijając zapach kwiatów, który jest dyskusyjny, gdyż jedni go uwielbiają, a innym przeszkadza, to widok tych rozwiniętych już kwiatów, wyglądających jak gdyby były z plastiku, jest nieziemski :)

I parę ogólnych widoków, z ogrodowych, kwietniowych jeszcze rabatek :)

Obiecałam Wam też kiedyś (a staram się tego danego słowa dotrzymywać) pokazać moje nowe światełka na tarasowym słupie :) Tadam... proszę bardzo :) Może nie są tak widowiskowe, jak te poprzednie, ale dają przyjemne, ciepłe światło, a o to w tym wszystkim przecież chodzi...

Muszę Wam się też pożalić, że dopadło mnie nowe choróbsko, które na szczęście jest uleczalne i jednorazowe. Nazywa się "szaleństwo solarno-lampkowe" :) Dopadło mnie niespodziewanie i zupełnie nieprzewidywalnie. Odwiedziłam trzy różne sklepy i w każdym z nich wzbogaciłam się o nowy komplet takich ogrodowych świecidełek. Musiałam, po prostu musiałam. Coś mi podpowiadało, że właśnie tak oświetlony ogród muszę mieć :)

A tak świecą o zmroku moje stare ogrodowe lampy. Wieczorem jest bardzo nastrojowo...

Na zakończenie staram się najczęściej wrzucić Wam jakiś ogrodowy filmik. Tym razem rzut oka (z głosem w tle) na kwietniowe rabaty, bo za chwilę wszystko to już się zmieni, przekwitną sasanki i fiołki, zwiędną hiacynty, szafirki i inne wiosenne piękności, więc tak dla upamiętnienia... 

Do następnego razu, moi kochani "czytacze" :)