113. Ogrodowy remont

Dzisiaj będzie mniej gadania, więcej oglądania :) Może przy okazji dowiem się, co wolicie? Czytać moje wynurzenia, ględzenie, jak zwał tak zwał, czy oglądać fotki, których zawsze mam bez liku? I tak z reguły nie wiem, które wybrać, bo gdybym chciała wstawić wszystkie, zanudziłabym Was na pewno. 

Nie wiem, czy uda mi się napisać post tak całkiem bez gadania, bo chociaż nie jestem jakąś straszną gadułą, to jednak czasem, jak mam wenę, słowa wylewają się ze mnie jak woda z kranu :)

Ok, żeby nie było słów bez pokrycia, już milknę i wrzucam fotki, choć coś przecież muszę o nich napisać :)

Na dobry początek, jeżówkowe cudo :)

To może od razu pokażę Wam, jak to jeżówkowe cudo pięknie się prezentuje na rabacie w parze z czerwoną różą na pniu :)

To teraz zademonstruję Wam, jak przebiegała rewolucja na jednej z moich najstarszych rabat. Zabierałam się do jej renowacji, jak pies do jeża :) Nosiłam się z tym zamiarem już od dawna, ale tak szczerze, to chyba sama sobie wymyślałam powody, dla których ciągle odsuwałam od siebie konieczność jej przerobienia. 

Rabata, o której mowa, jest jedną z pierwszych zagospodarowywanych w moim ogrodzie. To właśnie ta, nad którą się schylam jakieś 11 czy 12 lat temu :)

To ta z tulipanami... od niej zaczynałam tworzenie swojego ogrodu :)

Oczywiście przez te wszystkie lata działy się na tej rabacie różne dziwne rzeczy. To znaczy przesadzanie, dosadzanie, likwidowanie... wiadomo, jak to w ogrodzie. Ostatecznie zapanował na niej chaos, a właściwie to została całkowicie opanowana przez barwinek, jesienne marcinki, no i miętę, którą zachciało mi się mieć w ogrodzie, a ona nie bacząc na nic postanowiła mi tym ogrodem zawładnąć :) Tak więc czas był wielki na zrobienie na rabacie remontu kapitalnego, tym bardziej, że ścieżka z kostki, którą zrobiłam kiedyś tam, zarosła już okrutnie wszystkim co zielone :) 

Toteż nadszedł ten piękny dzień, kiedy moja desperacja sięgnęła poziomu gwiazd :)

Tak wyglądała rabata, kiedy się za nią wzięłam. Ziemia była jak skała... Nie dość, że sucha, to jeszcze przerośnięta korzeniami czego się tylko da. Naprawdę wbić łopatę w tę skałę nie było wcale łatwo. W czerwonym kółku zaznaczony jest ogrom pracy, który wykonałam na pierwszy rzut i po którym już spuchłam... fizycznie i emocjonalnie :) 

Na szczęście trafiłam na dobrą duszę, która pomogła mi przeskoczyć ten problem... Pozostało mi tylko wykopanie roślinek, które chciałam sobie z tej rabaty zostawić. Więc pod łopatę poszła trytoma, jeden liliowiec i oczywiście moja biała róża na pniu :) Oprócz tego wykopałam też cebulki tulipanów, hiacyntów i jeszcze trafiłam na jakieś inne, które też jesienią trafią z powrotem do ziemi.

Tak to wyglądało po pierwszym etapie pracy...

Kostka została całkiem zdjęta, a przy okazji został też przekopany fragment rabaty przed samym tarasem, bo onegdaj i tam mięta się przeniosła wraz ze swoimi ekspansywnymi korzeniami :)

Kostkę ułożono na nowo, nawet na cementowej podsypce, więc już nie po amatorsku :) Została także położona zdecydowanie szerzej, dzięki czemu wygodniej można się teraz po niej przemieszczać.

A tu już praca skończona, z wygłaskaną ścieżką, a także naniesioną i wyrównaną po bokach ziemią :)

Moje szczęście było ogromne... pozostało mi tylko wsadzić czekające na tarasie roślinki na swoje docelowe miejsca, podlać je i cieszyć oczy efektem końcowym :) Nawet nie pytajcie, ile miałam tych roślinek w sumie. Najpierw naliczyłam 19 sztuk, ale w ostatnim dniu dojechały jeszcze 4, więc w sumie miałam 23 nowe lokatorki mojego ogrodu :) I uwierzcie, wbrew pozorom, wcale nie była to łatwa i tylko kosmetyczna praca :)

A więc zabrałam się za wsadzanie. I tak musiałam poczekać, aż upał trochę się zmniejszy...

Tutaj swój domek znalazła pęcherznica kalinolistna na pniu, liliowiec rdzawy, hortensja, brunera, serduszka i żółty hibiskus bagienny. I na wszystko starczyło miejsca :)

Przypołudnik też trafił na słoneczne miejsce :)

Na rabacie przed tarasem wylądowały: wielosił błękitny, pysznogłówka, złocień i jeżówka. Także nowe miejsce znalazła tu moja biała róża na pniu... będzie piękną dekoracją na wprost oczu :)

Pod jodłą koreańską schował się biały dzwonek :)

I tak to mniej więcej wygląda...

Jest różnica??? :)

No dobrze, to tyle odnośnie remontu kapitalnego. Powiem Wam tylko, że teraz z ogromną przyjemnością patrzę na te rabaty. Zrobiło się tak czysto i świeżo, że można stać i patrzeć bez końca :)

Lipiec to czas, kiedy zaczynają kwitnąć jeżówki. Czekam na nie zawsze z utęsknieniem, bo są zupełnie nieprzewidywalne. Uwielbiam je na każdym etapie rozwoju... od nierozwiniętych jeszcze całkowicie pąków...

... po rozwinięte już cudowności w wielu kształtach i kolorach :)

Chciałam też zwrócić Waszą uwagę na mój tamaryszek. Jest to inna odmiana od tych najczęściej spotykanych, które z reguły kwitną wczesną wiosną. Ten mój krzew, to tamaryszek francuski, kwitnie teraz i praktycznie przez większą część lata i to kwitnienie jest bardzo spektakularne, a krzew obsypany różowymi kwiatami wygląda wręcz bajkowo. Oprócz mnie, kochają go także wszystkie bzyczące stworzenia :)

Zaczyna być coraz piękniej i coraz bardziej kolorowo. Jeszcze spora część lata przed nami i wiele roślin jeszcze zakwitnie, ale teraz te zmiany w kwitnieniach są widoczne prawie codziennie, ciągle coś się zmienia i rozwija. Na przykład dwukolorowa tawuła japońska, jednego dnia ma jeszcze dwa kolory na jednym pąku kwiatowym...

... a drugiego dnia te pąki są już rozwinięte :)

Nawet hortensje ruszyły już ostro z kwitnieniem i też codziennie widać spore zmiany.

Tak już wyglądają hortensje krzewiaste Annabelle...

A takie pąki ma już hortensja szczepiona na pniu. Widać, że będzie kwiat na każdej gałązce :)

Nie wiem, czy zwróciliście uwagę, ale zaczęłam na swoich zdjęciach umieszczać znak wodny. Nie miałam wprawdzie do tej pory żadnego takiego zdarzenia z wykorzystaniem moich fotek, ale słyszałam, że takie sytuacje się zdarzają, więc postanowiłam się zabezpieczyć przynajmniej na tyle, na ile mogę :) 

Wykorzystuję do tego aplikację VISUAL WATERMARK, która jest świetna. Bardzo prosta w obsłudze, intuicyjna, obsługiwana też w języku polskim. Na dodatek ma tyle możliwości ustawienia takiego znaku, że naprawdę nie umiałam się zdecydować, która czcionka jest najfajniejsza z ogromnej ilości dostępnych, jaki wybrać kolor, stopień przezroczystości itd. Dodatkowo zdjęcia można przycinać, dodawać tekst lub logo, można też przetwarzać wiele zdjęć jednocześnie. Jeśli ktoś jest chętny korzystać z tej aplikacji, skrót do niej umieściłam na bocznym pasku bloga :)

No i proszę, miało być krótko i bez gadulstwa, a wyszło tak jak zawsze :)

Na zakończenie chciałam Wam pokazać zdjęcie mojego ogrodu, które bardzo mi się podoba. Zrobione zostało w czasie, kiedy zachodzące słońce chowa się za drzewami i za moim domem. 

Na dzisiaj to tyle, pozdrawiam wszystkich serdecznie i zapraszam na kolejne moje bazgrołki... kiedyś tam :)

Paaaa...