165. Dalszy ciąg bla bla bla

Wiem, wiem... pamiętam, że domowe fiołki pokazuję Wam z częstotliwością podobną do prędkości spadających kropel deszczu w czasie rzęsistej ulewy. Ale nic mi nie zrobicie, hahaha...

No co ja mam uczynić, że pochylam się nad tymi zwyklaczkami, jak nad jakimiś cudami świata i podziwiam te posrebrzane płatki, które w jakim by nie były kolorze, to zawsze wyglądają, jakby były pociągnięte połyskującym lakierem :)

No po prostu kocham te maleństwa, tak różnorodne i różnokolorowe. Tym razem, wyjątkowo, oszczędzę Wam mojego liliowego króla fiołków, którego pokazuję tu najczęściej. Bo oto na moim kuchennym parapecie kwitnie różowe cudeńko, a zaraz obok niego stoi biało-fioletowa perełka, która zachwyca mnie nie mniej, niż inni jej parapetowi goście :)

Teraz nastąpi małe doprecyzowanie informacji z mojego poprzedniego posta. Chyba zabrzmiałam tam tak, jakbym już siedziała na walizkach, a to nie do końca jest tak, ponieważ wyjeżdżam dopiero w połowie sierpnia. 

Z treści Waszych komentarzy wywnioskowałam, że pomyśleliście, że już jadę, a przecież ja nie chciałam się jeszcze z Wami żegnać :) Chciałam tylko jakby wytłumaczyć, czym aktualnie jestem zajęta i dlaczego paplam nieogrodowo :)

No dobra. Tak naprawdę, to teraz jestem już zdecydowanie bliżej wyjazdu, niż tydzień temu, więc tym razem mogę sobie paplać o podróży bezkarnie. 

Mój wyjazd zbliża się nieuchronnie, pozostało mi do niego tylko kilka dni, więc moja ekscytacja jest coraz większa :)

Tym razem przerywnikiem w moich wynurzeniach będzie kilka fotek różnych moich hibiskusów, które są na przeróżnym etapie rozwoju i kwitnienia. Najpierw tak zwany hibiskus domowy, inaczej róża chińska. Mimo, że ma pełny kwiat, który może pokażę jeszcze później, jak zakwitnie kolejnymi, to te kwiaty, które kwitną teraz nie są pełne, co bardzo mnie dziwi. Ale w naturze nic dziwić nie powinno, więc moje zdziwienie jest tu całkowicie nie na miejscu. Tak kwitnie aktualnie...

Kolejny hibiskus, to pokazywany już wcześniej hibiskus bagienny Old Yellow. Jego kwitnienie niezmiennie mnie zachwyca i z pewnością jego zdjęcia jeszcze się tutaj znajdą :) 

Po prostu cudny jest :)

No i moja ogrodowa, hibiskusowa gwiazda, czerwony hibiskus bagienny. Zawsze jego kwitnienie wprawia moje serce w niebezpieczne palpitacje, po prostu nie da się koło niego przejść obojętnie. 

Ale ponieważ nie wiem, czy najbardziej intensywny czas jego tegorocznego kwitnienia nie przypadnie akurat w czasie mojej nieobecności, przypomnę Wam tylko, jak wyglądał w 2018 roku... na to zdjęcie zawsze patrzę z przyjemnością :)

Wracając do mojego ględzenia, to chcę uprzejmie donieść, że jeszcze dzisiaj przedwyjazdowo załatwiałam aptekę, oczywiście najpierw zrobiłam sobie listę różnych leków, które uważam, że powinnam ze sobą mieć na wszelki wypadek, powiem Wam, że to jest jakaś masakra, co ja nawymyślałam :) Do tego jeszcze, ale to już zdroworozsądkowo, zaczęłam już brać probiotyk, żeby nie złapać potem na wyjeździe jakiegoś bakteriowego świństwa albo innego mściwego Faraona :) Intryguje mnie ilość spraw, o których muszę pamiętać, ciekawa jestem tylko, czy to jest normalne zachowanie, czy to tylko ja mam takie zwariowane zapotrzebowanie na niepoprawnie poukładane życie??? :) Takie z zapiskami i kartką w ręku??? Bo moja córunia się ze mnie śmieje, jak widzi te moje notatki, a ja bez nich już nie umiem. Nie wiem, czy cokolwiek bym załatwiła, albo inaczej, o czymkolwiek bym pamiętała, gdybym nie miała tego zapisanego w notatkowej przypominajce 😀😀😀

Tylko, że ja zawsze tak miałam i zawsze byłam tak zorganizowana, inaczej wszystko mi ucieka gdzieś w niepamięć :)

To taki mój sposób na niezaśmiecanie sobie głowy niepotrzebnym pamiętaniem o wszystkim :)

To może teraz jeszcze kilka jeżówek? Takich, którymi nie umiem przestać się zachwycać?

I tak jeszcze w ostatniej chwili przypomniałam sobie o dodatkowym ubezpieczeniu. Takim od podróży, chorób, szpitali i innych nieprzewidzianych rzeczy, które mogą mnie dopaść w czasie tego urlopu. 

Zaczęłam oczywiście od swojego prywatnego ubezpieczyciela, ale okazało się, że zdecydowanie taniej a na tych samych warunkach wychodzi ubezpieczenie grupowe nas wszystkich, które sfinalizuje u swojego ubezpieczyciela moja córka. Tak że jedna sprawa do załatwienia jest już mniej. Niby taki nieistotny drobiazg, ale potem niestety może się okazać, że jednak jest bardzo istotny... oby tak się nie stało :)

A moje hortensje w tym roku zachwycają nie tyko mnie, ale wszystkich wokół. W ogóle uważam, że ten rok jest dla hortensji bardzo sprzyjający. Mimo przemarznięcia w czasie kwietniowych mrozów, kiedy to wszystkie końcówki gałązek zmarzły na amen, teraz te przecudne krzewy wyglądają jakby ten mróz im pomógł albo jakby na przekór wszystkiemu chciały pokazać, że są niezniszczalne :)

To i tak jeszcze nie koniec ich popisów, za jakiś czas pokażę Wam szpaler moich cudownych Polar Bear... to jest dopiero zbiorowisko hortensjowych cudów :)

W międzyczasie, to znaczy pomiędzy kupowaniem, szykowaniem, rozmyślaniem a pakowaniem, załatwiałam jeszcze jedną sprawę, też ogromnie dla mnie ważną. 

Pamiętacie, jak byłam w Poznaniu? Pamiętacie, że pisałam Wam wtedy o mojej facebookowej grupie, z którą od czasu do czasu jeździmy po Polsce i przy okazji spędzamy wtedy ze sobą czas? W czerwcu był to Poznań, teraz na październik mamy zaplanowany Kraków. Postanowiłam sobie załatwić wszystkie sprawy organizacyjne związane z tym wyjazdem, jeszcze przed moim wypadem na wakacje. Ponieważ z tego swojego wyjazdu wracam dopiero we wrześniu, mogłoby się wtedy okazać, że za późno jest już na pewne sprawy. Dlatego rezerwację hotelu, a także zebranie od członków grupy pieniędzy na hotelową zaliczkę, zorganizowałam już teraz, żeby potem się nie martwić, że coś przegapiłam. I w związku z tym były takie momenty, że zderzałam się trochę sama ze sobą, ale na szczęście wielkiej kolizji ani nawet stłuczki z tego powodu nie było 😁😁😁

Tymczasem niech zaprezentują się kolejne ogrodowe panny... dzielżan, rdest pokrewny i słoneczniczek szorstki.

A magnolia wciąż kwitnie i niesamowicie to wygląda na tle sierpniowego nieba :)

Jeszcze w międzyczasie przyjechały do mnie zamówione kiedyś tam roślinki. To i tak dobrze, że przyjechały teraz, a nie w czasie mojej nieobecności. Musiały wylądować na swoim docelowym miejscu, teraz pora na ich adaptację, a więc czas start :) 

Przyjechał len trwały o niebieskich kwiatach, dziewanna, penstemon i dąbrówka chocolate chip. Są już w swoich nowych domkach, dostały również swoje znaczniki, żeby Pani Ogrodowa wiosną pamiętała, gdzie co ma i w swojej niepohamowanej wiosennej radości nie wyrwała młodziutkich sadzonek uznając je za chwasty. 

Tak się prezentowały po kurierskiej podróży :)

A zaraz następnego dnia przyjechała kolejna porcja roślin, chyba zwariowałam zamawiając tego tyle, ale z takimi zakupami już tak jest. Jednej sztuki się nie opłaca zamawiać, dwóch też, więc trzeba zapełnić roślinami duże kartonowe pudło, żeby i przyjemność była wielka, a nie byle jaka :)

Ta druga dostawa przerosła moje oczekiwania... chyba oszalałam zupełnie :)

No cóż, zakasałam rękawy i zabrałam się za wsadzanie tych moich zielonych dzieci... niestety, tę uroczą czynność przerwał mi deszcz, ale w finale udało mi się to dzisiaj skończyć. W przesyłce były prawie same jeżówki i żurawki, więc - jakby nie było - moje roślinkowe rarytasy :)

W poprzednim poście pytaliście mnie w komentarzach, czy będzie relacja z mojego wyjazdu... Oczywiście, że będzie, musi być... nie wyobrażam sobie inaczej. Dlatego, że na pewno będzie to dla mnie spore przeżycie. Dawno nie miałam okazji przebywać z moimi wszystkimi dziećmi tak długo non stop, więc już czuję podekscytowanie :)

Ale nie liczcie na jakąś podróżniczą relację w takim stylu, w jakim mam przyjemność czytać o takich wakacjach na innych blogach podróżniczych. Nie umiem tak ładnie opisywać podróży, zabytków i widoków, jak Wy. I tak naprawdę nie jadę tam, żeby zwiedzać zabytki... nastawiam się na plażing, leżing i rozmowing z moją rodzinkową gromadką :)

To jeszcze parę pstryków z rabatek... kosmos, trzmiel na koleusie i kwitnąca ponownie werbena. Nawiasem mówiąc lubię takie niespodzianki, kiedy któreś kwiatowe cudo kwitnie mi ponownie :)

Uwielbiam nierozwinięte jeszcze  pąki cynii. 

Wyglądają niesamowicie... jak malowane przez jakiegoś mistrza pędzla :)

I zobaczcie, ciągle kwitnie mój jastrun, sadzonym jajkiem przeze mnie nazywany :)

Zajrzę tu jeszcze, żeby pożegnać się z Wami przed samym wyjazdem, ale na dzisiaj już kończę, bo przerasta mnie na tę chwilę nadmiar zajęć :) 

Poza tym, głowa zajęta innymi myślami nie sprzyja ogrodowym wynurzeniom :)

I jeszcze na koniec kilka fotek z ogrodu, tak to się teraz u mnie mniej więcej prezentuje :) 

Wiem, że będę tęsknić, ale coś za coś... 

Acha... i jeszcze na zupełny koniec końców, pokażę Wam moją nową domową lokatorkę. 

Poznajcie Panią Yukę... jak Wam się podoba?

Zapełniła mi jeden wolny kąt, akurat taki w sam raz na szczupłą i smukłą roślinę :)

Tymczasem, kochani "czytacze"... Zajrzę tu jeszcze, obiecuję :)