97. Ogrodowe perełki cz. II

Dziś druga część ogrodowych perełek. 

Musiałam tamten post podzielić na dwie części, bo jeszcze dołożyłam wtedy trochę dodatkowych zdjęć, które moim zdaniem warte były uwagi i oczywiście zrobiło się tego wszystkiego za dużo. Ale numeracji już nie zmieniam, bo tak miałam przygotowane w tamtym pierwszym długim poście i niech tak zostanie... I przypominam tylko, że umieszczam tu fotki zarówno tych czarujących, jak i tych rzadko spotykanych kwiatów, ale także takie, nad którymi lubię się chwilę zatrzymać i lubię do nich wracać z jakichś tam powodów :) Kolejność zdjęć jest przypadkowa.

Zaczynamy :)

21. Dwukolorowa surfinia. Tylko raz udało mi się kupić sadzonki tej piękności. I nie dość, że była niesamowicie dekoracyjna, to jeszcze bardzo długo kwitła i miałam ją prawie do samych przymrozków.

A skoro już jesteśmy przy surfinii, to i tę czarną muszę pokazać. Jest wyjątkowo wytrzymała. Nie przepada wprawdzie za deszczem, ale szybko się z niego otrząsa. Poza tym ze słońcem żyje za pan brat i spiekota jej nie straszna. No i ten głęboko czarny kolor... Istne cudo.

22. Starzec Angel Wings. Gdybym nie posłuchała pana sprzedającego i okryła na zimę te anielskie skrzydła, może coś by z nich zostało :( Ale niestety, miałam je tylko jeden sezon, bo po zimie zniknęły... Szkoda, bo były bardzo urocze i niesamowicie dekoracyjne.

23. Brugmansja, a właściwie jej pąk, czyli nierozwinięty do końca kwiat :) Nie mogłam się napatrzeć na ten biały, dekoracyjny wiatraczek... 

24. Jeżówka. Dla mnie jeżówki to w ogóle osobny temat. To moja nowa, odkryta nie tak dawno miłość. A jak już wypatrzyłam odmianę, w której na jednej sadzonce wyrastają różne odcienie kwiatów, to przepadłam z kretesem. Ta odmiana to SunSeekers Rainbow.

Nie sposób oderwać od nich oczu :)

25. Szałwia muszkatołowa. To prawdziwa ozdoba mojego ogrodu. Ponieważ rozsiewa się sama i to dosyć intensywnie, w lecie tworzy prawdziwe szałwiowe łany. Jest niesamowita :) Uwielbiam ją i kiedy patrzę na jej obfite kwitnienie, myślę, że jest to uczucie odwzajemnione :)

26. Piwonia koperkowa. Piwonie, to w ogóle moja miłość number one. Ale nie znalazłam w swoim domowym archiwum żadnego zdjęcia godnego uwagi tych moich zwyklaczków, które tak uwielbiam. Natomiast ta - koperkowa, to mistrzyni wśród piwonii. Na specjalną uwagę zasługują jej liście, zupełnie inne niż u tradycyjnej piwonii, właśnie takie jak koperek. Stąd też jej nazwa. To taki mały ogrodowy rarytas :)

27. Fuksje. Ich różnorodność i wielość odmian przyprawia o zawrót głowy. Najbardziej lubię mieć je zawieszone w donicach pod tarasowym dachem. Kiedy porusza nimi lekki wietrzyk, ich kwiaty tańczą niczym puszczone w ruch baletnice. I te kolory...

28. Nie wiem. Zabijcie mnie, ale nie pamiętam, jak nazywa się ta roślina :( Z pewną dozą niepewności stawiam na nachyłek okółkowy, ale gwarancji nie mam, więc nie wpisuję żadnej nazwy. W każdym razie jej kwiat jest przepiękny i zupełnie wyjątkowy... I te kwiaty normalnie tak nie wyglądają. Ten jeden tak zawinął pod spód swoje płatki, że dzięki temu wygląda niesamowicie i trochę egzotycznie :)

29. Liść monstery. To zdjęcie musiało się tu znaleźć :) No bo wiadomo, że wśród domowych zieleninek, monstera to moja niekwestionowana królowa i chyba jednostronna miłość :)

30. Liście tulipanowca. Dlatego, że są tak charakterystyczne i zupełnie wyjątkowe. Żadne drzewo nie ma liści w takim kształcie. Wszystkie bez wyjątku wyglądają, jakby ktoś poucinał im końcówki. Tak po prostu, z nudów wziął nożyczki i po linii prostej poucinał :)

 31. Jodła koreańska Silberlocke. Te jej igły :) Nie dość, że od spodu białe, to jeszcze powykręcane w taki sposób, jakby tą bielą chciały chwalić się nieustannie. O szyszkach już nie wspomnę, bo to drugi zachwycający akcent tego drzewka. Poza ich cudnym wyglądem, ich ilość po prostu zdumiewa...

32. Sosna wejmutka Tiny Curls. Zakochałam się w niej już od pierwszego wejrzenia. Jeszcze dobrze nie znałam jej nazwy, kiedy ujrzałam ją onegdaj, stojącą samotnie na roślinnym kiermaszu w Arboretum w Wojsławicach. Musiała być moja, bo ta jej zwariowana, rozczochrana fryzura natychmiast skradła moje serce :)

33. Kielichowiec. No sami przyznajcie, czyż ten  kwiat nie jest cudny??? Wygląda, jak namalowany pędzlem jakiegoś utalentowanego artysty. Tym bardziej, że jego realny wygląd nie odbiega od tego, co widać na zdjęciu. Jest po prostu  i-d-e-a-l-n-y :)

34. Ja i juka. A raczej juka i ja, bo ta olbrzymka jest imponująca i zasługuje na pierwsze miejsce :) Nawet ją mierzyłam, ale nie pamiętam, ile miała wzrostu. W każdym razie, po zdjęciu i tak widać, że przerosła mnie z kretesem :) Mam 163 cm wzrostu. I bardzo lubię to zdjęcie, bo pokazuje, jak niesamowita i zaskakująca bywa natura... 

35. Aksamitka truskawkowa. To odkrycie z zeszłego roku. I choć wiadomo wszem i wobec, że aksamitki to raczej zwyczajne i dość popularne, późnoletnie kwiaty, to jednak ta odmiana aksamitki jest wyjątkowa... Tak normalnie bywa ona czerwona, bordowa, truskawkowa, a ten jej kolor jest tak intensywny, że gdyby nie jej aksamitkowy kształt, to zupełnie nie wiadomo byłoby co to jest. A to zdjęcie w ogóle jest szczególne, ponieważ kwiat ze zgromadzoną w środku jego płatków wodą, wygląda jak salaterka z truskawkową galaretką :) Takie właśnie mam skojarzenie :)

 

36. Pąk nagietka. Uwielbiam fotografować "dzidziusie" :) Kto już dłużej ogląda moje fotki, ten wie, że kwiatowe bejbiki mnie fascynują. Może dlatego, że często budzą moją ciekawość, gdyż na pierwszy rzut oka są takie niepozorne, a po pełnym rozkwicie pokazują całe swoje piękno, czasem zupełnie inne, niż można się było po nich spodziewać :) To trochę tak, jak z małymi dziećmi :)

37. Rdest pokrewny. Akurat na tym zdjęciu posypany kryształkami lodu, dzięki czemu wygląda niczym pokryty słodkim lukrem :) Taki trochę apetyczny, jak prosto z cukierni...

38. Jeszcze tulipan. A właściwie dwa tulipany, bo akurat te muszą się znaleźć tutaj w kolekcji :) Pierwsza fotka to tulipan z zębami :) No bo powiedzcie sami, czyż on nie wygląda tak, jakby miał za chwilę kogoś ugryźć??? :)

I drugi, a właściwie dwa drugie. Te mocno strzępiaste, które lubię najbardziej. Wyglądają, jak egzotyczne tancerki w postrzępionych sukienkach :)

39. Tamaryszek. Tę fotkę uwielbiam trochę z innych względów, niż tylko ten, że jest na nim mój ulubiony tamaryszek. Jak robiłam to zdjęcie, to był wieczór i zachód słońca... I była taka bursztynowa poświata w powietrzu, że świetne kolorystycznie zdjęcia mi wtedy wychodziły...

40. Cebulica syberyjska. Kolejna wiosenna, niebieska piękność :) Intensywnie niebieska...

41. Tułacz pstry. Oj, to rzeczywiście jest tułacz, bo potrafi się przemieszczać i tułać po całym ogrodzie i rzeczywiście jest pstry, bo te kolory w rzeczywistości są równie intensywne, jak na zdjęciu. Jest bardzo dekoracyjny...

42. Pąk stokrotki afrykańskiej. Kolejny piękny i niewinny "dzidziuś" :) Kwintesencja subtelności :) 

I to jest koniec ogrodowych perełek :) Mam tylko nadzieję, że jakieś nowe, kolejne ciekawostki pojawią się w moim ogrodzie, może w niedalekiej przyszłości, a może już nawet w najbliższym czasie...

Oczywiście, nie omieszkam ich Wam wtedy pokazać :)

🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷🌷

No i grzechem z mojej strony byłoby niepokazanie Wam, co też aktualnie dzieje się na ogrodowych rabatach. W zasadzie nic nowego, bo pogoda wciąż jest prawdziwie marcowa, czyli w nocy pada śnieg, który w ciągu dnia się topi albo w połączeniu z deszczem nie pozwala mi się wykazywać w ogrodowych porządkach. Zimno jest przy tym okrutne, do tego często jeszcze wieje chłodny wiatr, którego nie cierpię, więc ogród dalej po zimie jest nieposprzątany... Trudno, nic na to nie poradzę. 

Ale gdzieś, pomiędzy suchymi zeszłorocznymi badylami, wychyla się wiosna i jej kwiatowe oznaki. Popatrzcie sami...

Kolejne krokusy

Ciemierniki

Nabrzmiały już nawet pąki forsycji

Budzą się róże

Aukuba wspaniale przetrwała zimę

Widoczny jest już pierwszy pączek narcyza

Ale i tak najpiękniej wygląda krzew sorbarii. Te jej czerwono-zielone listki są cudowną dekoracją w te chłodne, marcowe dni...

Na dziś to tyle.

Dziękuję Wam kochani za odwiedziny na moim blogu i za wszystkie - pozostawiane tak licznie - komentarze.

Dzięki Wam wiem, że to co wyczyniam tu na stronie Pani Ogrodowej, ma jakiekolwiek znaczenie. Bez Was te moje wypociny nie miałyby najmniejszego sensu.

Dziękuję!!! 💖💖💖