105. Wiosenne grymasy

Dnia brakuje, nocy brakuje, czasu brakuje, żeby ogarnąć wszystko to, co sobie zaplanowałam. Pewnie za dużo wzięłam na swoje barki naraz, ale tak się jakoś złożyło, że skumulowało mi się (a właściwie sama sobie skumulowałam) zbyt wiele spraw. 

Pozamawiałam nowe roślinki. Kiedy przychodzi wiosna nie umiem się oprzeć kupowaniu nowych zieloności. Jestem chyba zieloną zakupoholiczką albo, trafniej to nazywając, roślinoholiczką :) To nie jest jakieś groźne schorzenie i generalnie wydaje mi się, że potrafię nad tym zapanować, ale wiosna jest dla mnie ciężką próbą na założenie kłódki na moje chciejstwa, bo zewsząd: i w szkółkach ogrodniczych, i w Internecie, a nawet w marketach, czyhają na mnie niesamowite zielone okazje, a jakie są piękne... :)

Mój gumowy ogród jest już naciągnięty do granic wytrzymałości i choć niektórzy twierdzą, że jeszcze mam wolne miejsce, a poza tym, że jest jeszcze trawnik do ewentualnej likwidacji, to ja wiem, że takie wyjście nie byłoby rozsądne. Więcej roślinek, to więcej pracy, nowe rabatki, to kolejne schylanie się nad nimi i późniejszy ból pleców, a ja już niestety, coraz młodsza nie jestem i nie będę, więc muszę się liczyć z tym, że tych sił mi z roku na rok ubywa i to w dosyć ostrym tempie. I po prostu nie powinnam dokładać sobie roboty :)

No dobra, znowu marudzę, a marudów nie lubię :)

Więc przerywnik w postaci ogrodowych aktualności...

Może na pierwszy ogień kosaciec bródkowy? Też zawsze na niego czekam, bo ten jego kolor w odcieniu niebieskiego jest po prostu anielski :)

Tu jeszcze w towarzystwie tulipanów :)

I dopiero teraz zakwitła kępka białych tulipanów strzępiastych...

Swój majowy pokaz zaczyna też żarnowiec żółty Luna... Jest niesamowity. Widzę go zawsze przez tarasowe okno, kiedy siedzę sobie na sofie. W maju, kiedy kwitnie, bardzo często przyciąga mój wzrok :)

Tu w towarzystwie magnolii, która już gubi kwiaty, za to ubiera się w swoje zielone liście :)

Tuż obok żarnowca kwitnie aktualnie berberys. Kontrast tego żółtego krzewu z bordowymi listkami berberysu jest zachwycający :)

Już za chwilę będą kwitły azalie. Ich nabrzmiałe pączki czekają chyba tylko na trochę więcej słońca :)

Za chwilę też "pękną" główki czosnku ozdobnego...

Czy już mogę pomarudzić trochę znowu?

No więc, pozamawiałam sobie roślinki. I z Internetu, czyli ze szkółki ogrodniczej i z facebookowej grupy roślinnej, na której zobaczyłam to co chcę, a czego jeszcze nie mam... :) Nie wspomnę już o tych roślinkach, które już przecież przyjechały do mnie jakiś czas temu i jeszcze stoją w donicach, bo czekają... właściwie nie wiem na co... Na cieplejsze dni? Na moją koncepcję? Na chęci? Chyba na wszystko po trochu. Chcę sobie wszystko dobrze przemyśleć, żeby nie było potem przesadzania i kombinowania, bo wsadzę roślinkę spontanicznie w docelowe miejsce, które za chwilę okaże się jednak niedobre... 

Oprócz tych bylinek, które trafią wcześniej czy później na swoją ostateczną miejscówkę, mam jeszcze zakupione kwiaty jednoroczne, które finalnie udekorują taras i te fragmenty ogrodu, w których stoją jakieś donice, czy inne przenośne roślinkowe domki... Ich także do tej pory nie zagospodarowałam, no bo przecież jeszcze tak niedawno były przymrozki, więc nie mogłam ich skazać na przymrozkową zagładę. Muszą być "przenośne", żeby w razie czego mogły trafić pod ciepły dach. 

Ok, złapmy oddech przed moim kolejnym biadoleniem )

Kwiatami pokryła się wiśnia Alba Plena... Kwiaty zachwycają swoją nieskazitelną bielą.

Z kolei różowymi kwiatami czaruje wiśnia piłkowana Royal Burgundy. Te pełne kwiaty wiszące na długich szypułkach, wyglądają niesamowicie na tle jej bordowych liści.

Z mojej obserwacji wynika, że piwonia koperkowa pochwali się w tym roku aż trzema pąkami. Wniosek z tego taki, że rokrocznie przybywa jej jeden :)

Zaczyna się również festiwal kwitnienia kosaćca niskiego o kwiatach tak ciemnofioletowych, że aż prawie czarnych. Szkoda tylko, że kwitnie tak krótko...

Swoją perfekcyjną bielą szczyci się też teraz obiela. Wygląda jak chodząca niewinność.

Wzdłuż naszej wewnętrznej drogi wjazdowej rośnie laurowiśnia, mam tam też juki, bergenie i kokoryczki wielkokwiatowe. Na zdjęciu widać, że kokoryczki już kwitną swoimi białymi dzwoneczkami :)

A z drugiej strony, wzdłuż drogi, na tle tawuł Van Houtte'a, które kwitną dopiero w czerwcu, rosną sobie spokojnie miniaturowe berberysy kuliste... Posadzone na przemian... bordowe z żółtymi :)

Obiecałam też w ostatnim poście, że pokażę pełnię rozkwitu ubiorka wiecznie zielonego, który rośnie sobie na stałe przed skalniakiem, w kamiennej donicy. Bardzo proszę, oto on :)

Spieszę także uprzejmie poinformować, że moja glicynia w tym roku powinna mieć jeszcze więcej kwiatów, niż w zeszłym. Tych wiszących kwiatowych "szyszek" jest dosyć sporo. Bardzo się z tego cieszę :)

No i trudno nie wspomnieć o majowym królu, czyli lilaku. Mam trzy krzewy tego cudnego pachnidła, ale ten mały, szczepiony na pniu, zawsze jest pierwszy. I zawsze najmocniej pachnie. Nie sposób przejść obok, żeby nie przytulić nosa i nie powąchać.

Kontynuując moje gderanie, część roślinek stoi już na baczność w ogrodzie i czeka na swoją kolej na wsadzenie. Spora część jeszcze przyjedzie i zaczyna mnie to lekko przerażać, bo na razie zafundowałam sobie szereg stojących doniczek, co do których nie mam sprecyzowanego pomysłu, a ta kolekcja jeszcze przecież się powiększy, więc trochę mi to pachnie jakimś ... holizmem :) Pewnie zakupoholizmem :) Czy to jest prawda, że nikt nie jest bez wad? Powiedzcie, że tak... będzie mi lżej :)

Tym bardziej, że jeszcze na dodatek, w najbliższych dniach wypadł mi niespodziewanie wyjazd i moja organizacja życia za chwilę legnie w gruzach :) Przynajmniej tyle, że wyjazd jest bardzo przyjemny, więc tyle w tym dobrego, ale o tym na razie szaaaa... A ponieważ jestem niepoprawną perfekcjonistką, czuję się trochę przytłoczona tym wszystkim i potrzebuję 40 godzinnej doby. Da się to jakoś załatwić?

No to chyba tyle na dziś... uciekam się pakować i... w drogę :) Obiecuję przywieźć jakieś fajne fotki, to znaczy postaram się :) 

Na koniec zostawiam Wam jeszcze parę ogólnych widoczków z mojego ogrodu, chyba tylko po to, żeby pozostawić po sobie dobre wrażenie :) Bo namarudziłam się dzisiaj co niemiara :) I wcale nie obiecuję, że to marudzenie było ostatni raz 😀

😙😙😙