67. Wreszcie niebo zapłakało :)

I pomyśleć, że kiedyś nie lubiłam deszczu. Padający deszcz napawał mnie smutkiem i goryczą. Brakowało mi słońca, jego ciepła i jaskrawego światła. Generalnie lubię, jak głaszczą mnie słoneczne promienie, a deszcz jakoś zawsze kojarzył mi się z chłodem i przenikliwym zimnem, więc nie dziwota, że nie był moim ulubionym zjawiskiem pogodowym. 

Ale to się zmieniło. Nie wiem nawet od kiedy, ale zmieniło się diametralnie. I to chyba nie od początku posiadania ogrodu, ale jakoś później, parę lat temu, kiedy suche i upalne lata niszczyły moją ogrodową pracę, nie pozwalały się cieszyć roślinami tak do końca, bo nie wyglądały one tak jak powinny. Nieodpowiednio nawodnione szybciej przekwitały, albo nie rozwijały pąków prawdziwie i zgodnie ze swoimi możliwościami. 

Dlatego teraz kocham deszcz 😉 I tak jest właśnie od kilku już dni, deszcz pada sobie nieprzerwanie, ale spokojnie, ziemia nabrała z powrotem właściwego koloru, trawa zazieleniła się rozkosznie, a pozostała zieloność pod nogami przestała chrzęścić i szeleścić :) Cudownie było tak siedzieć sobie w niedzielę w domku, przy szeroko otwartych tarasowych drzwiach, patrząc jak spokojny, letni deszcz podlewa moje roślinki i pozwala całemu ogrodowi oddychać jego pełną, ogrodową piersią :)

Ok, skoro moje umiłowanie deszczu jest już wszystkim znane, przejdźmy do jakichś ogrodowych obrazków 😃 Może na początek Jeżówkowe Love, bo przecież nie da się ukryć, że takich fotek mam w swoim zbiorze najwięcej :)

Na dowód tego, jak odpowiednie nawodnienie potrafi utrzymać zieloność w ryzach, chcę Wam pokazać trawnik przy domu mojej córki. Jestem nim zachwycona i oczarowana, z wielką przyjemnością chodziłam boso po tej zielonej wykładzinie i głaskałam jego zielone włosy, jakby nie wierząc, że po tak upalnym lecie, to co widzę może być prawdą :)

Prawda, że cudny? 💝

Mam wrażenie, że jak już pokazałam Wam jeżówki, to pokazałam wszystko. Ale to przecież nieprawda, nie samymi jeżówkami człek żyje :) I choć wiem, że to nad nimi pochylam się najczęściej, to przecież nie mogę pominąć innych ogrodowych mieszkańców. 

Chociażby czosnkowego pola, kwitnącej jeszcze cały czas lilii, czy zjawiskowego hibiskusa...

Szkoda tylko, że kwiat hibiskusa kwitnie jeden, najwyżej dwa dni. Po tym czasie przekwita i opada. Na szczęście hibiskus ma ogromną ilość pąków, ale pojedynczymi kwiatami nie nacieszymy się za długo. Nie przepada też za ulewnym deszczem, a taki ostatnio właśnie u mnie padał. 

Kwitnie wciąż tamaryszek. Uwielbiam te jego eteryczne kwiaty, subtelne i finezyjne jak mgła. Udało mi się kupić taką jego odmianę, która kwitnie dwa razy w roku, wiosną i właśnie teraz, czyli późnym latem lub wczesną jesienią, jak kto woli :)

Pod wierzbą Hakuro Nishiki, na białym ozdobnym stoliku, stoi sobie bukiet niecierpków. Kupuję niecierpki wiosną i rokrocznie stoją w tym miejscu całe lato, jako dekoracja. To stanowisko jest dla nich idealne, bo mają tam cień, który tak bardzo kochają. 

Biały, ozdobny stolik sąsiaduje z białą, ozdobną klatką, która też w moim ogrodzie pełni dekoracyjną rolę. W tym roku towarzyszy jej nasturcja płożąca, posiana w zwykłej donicy. Nie jest jakaś spektakularna, powiedziałabym nawet, że nie jest w ogóle ciekawa, urosła w tym roku nędznie, ale już wiem, że ta donica nie jest dla niej odpowiednia. Wsadzona w osłonkę bez odpływu, po każdym większym deszczu "pływa" w wodzie, jak ryba :) W przyszłym roku osłonka doczeka się obowiązkowych dziur wywierconych w jej dnie :) 

A jeśli mowa o białych, ogrodowych dekoracjach, to często chętnie zapraszam swoich ulubionych znajomych na domową, pyszną kawę z pianką, serwowaną pod "baobabem" na białym stoliku z białymi krzesełkami 😁

Kto jeszcze się nie zorientował, to wyprostuję temat, że baobab nie jest żadnym baobabem, tylko zwykłym Fikusem Ginseng, a stolik i krzesełka ulokowane są w jego donicy, więc nawet najmniejszy mikrus tam nie siądzie, no chyba, że jest smerfem albo skarłowaciałym krasnalem :)

Zakwitł również ponownie bukiet jakichś jednorocznych kwiatów, którymi udekorowałam na wiosnę wiklinową donicę. W środku lata, w czasie tych upałów był całkiem wyschnięty i myślałam, że nic z niego w tym roku już nie będzie, ale po ścięciu wziął się w garść i pięknie zakwitł drugi raz :)

Teraz jest też czas rozchodników okazałych i oprócz tych najbardziej popularnych w kolorze różowo-bordowo-fioletowym, których mam kilka, najbardziej sobie cenię ten o białych kwiatach, który rokrocznie kwitnie bardzo okazale i w towarzystwie niebieskiej perowskii wygląda zjawiskowo :)

Czekam też na pierwszy kwiat dziwaczka. Wszystko wskazuje na to, że będzie żółty :)

No to teraz kilka kwiatowych portrecików, bo to mój najbardziej ulubiony sposób ich uwieczniania :)

Na chwilkę zaproszę Was do domu, bo tam też, i to właśnie w niedzielę, narodził się monsterowy bobasek. Dumna jestem tak trochę, bo liść jest piękny, wielki i z dziurami, a do tego bez żadnych uszkodzeń :)

A skoro jesteśmy już w domu, to chętnie poczęstuję Was moim kolejnym kuchennym pomysłem, czyli koktajlem z malin z dodatkiem banana. Wymyślam ostatnio takie różne owocowe połączenia :) Mówię Wam, pychota 😛

Nie wiem, czy ktoś pamięta, ale na początku bloga, jakoś tak chyba w jednym z pierwszych postów, wspominałam o tym, jakich to los zesłał nam wspaniałych sąsiadów, w naszym - wtedy jeszcze nowym - otoczeniu. Wspominałam też o tym, że nasza wspólna, sąsiedzka, imprezkowa integracja, odbywa się raz w roku, w ostatni weekend sierpnia. 

W poprzednim roku, na trawniku przed naszym domem, chłopaki postawili taki oto przenośny namiot ze stołami i ławkami w środku i tam imprezowaliśmy, aż starczyło nam sił. A uwierzcie mi, potrzebne były siły na przetrwanie tej sąsiedzkiej, wspólnej zabawy :)

W tym roku, nadarzyła się okazja zrobić imprezkę w budowanym domu jednego z sąsiadów i tylko stół z ławkami był ten sam, a cała imprezowa sceneria całkiem nowa. Taką mi fotkę mąż pstryknął, jak się rozkładałam na imprezowym stole z przyniesionymi wiktuałami :)

Powiem Wam, że te imprezy są fantastyczne :) Naśmiałam się aż do bólu szczęki i żuchwy, wytańcowałam się też co niemiara i tak naprawdę doskonale się złożyło, że niedziela była deszczowa i taka "barowa", bo kapiący spokojnie na zewnątrz deszcz pozwalał się wyciszyć i zrelaksować po tych sobotnich harcach :)

To tyle na dziś, moi drodzy, na następny wpis na blogu muszę porobić trochę nowych zdjęć, bo na ten moment "wycyckałam" się do końca 😆

Pa 💋💋💋