74. Październikowe czarowanie

Na powitanie, iście jesienny widoczek :) Czerwone liście na zielonym trawniku, to czyste szaleństwo kolorów. To fascynacja, olśnienie, magnetyzm i czarowanie w jednym... Październikowe czarowanie :) Zarówno trawnik, jak i liście pochodzą z ogrodu Pani Ogrodowej i nie są przeznaczone na sprzedaż, bez względu na to, jak bardzo się tam komu podobają 😁 Ha...

A czy ktoś pamięta moje ostatnie krojenie trawnika pod nowe rabatki? Pisałam o tym tutaj :) I obiecałam wtedy pokazać te moje trawnikowe inspiracje, po wykonaniu pracy. Wreszcie mogę się pochwalić finałem, bo pogoda w ostatnich dniach na tyle dopisywała, że mogłam właściwie prawie cały dzień przebywać w ogrodzie. Choć ranki są już baaaardzo zimne, to w ciągu dnia słoneczko operuje jednak na tyle intensywnie, że nawet ściągam jakieś tam wierzchnie okrycie, w którym z reguły wychodzę z domu na podwórko. Termometr wskazuje 16-18 stopni, a przy grzejącym słońcu jest z pewnością dużo więcej. A jeszcze, właśnie jak ostatnio mi się zdarzyło, kiedy popracowałam chwilę w kurtce, w której wyszłam z domu, to czym prędzej ją ściągałam, taka byłam zgrzana :)

No dobra, koniec gadania, bo jak mnie ktoś nie zatrzyma, to mogę tak nawijać cały dzień :)

Więc (wiem, nie zaczyna się zdania od "więc" 😁) pokażę Wam teraz te dwie rabatki, od których rozpoczęłam swoje aktualne, jesienne krojenie trawnika. A właściwie to pokażę, jak chronologicznie przebiegały prace. Zaznaczam, że dotyczy to tylko tych dwóch nowych rabatek, których pierwsze zdjęcia już umieszczałam, bo żeby było jasne, tych rabatek, na dziś jest już więcej 😂 Korzystając z pogody i ze swojej osobistej weny, która nie zdarza mi się tak często, pokroiłam jeszcze następny kawałek, zupełnie inny :) A co? Kto bogatemu zabroni??? 😅

Bardzo proszę, oto historyczne już wykonanie starych/nowych rabatek :) Kiedy już pokroiłam i wytarabaniłam trawę, pozostało mi wyrównanie brzegów i wykończenie ich kostką brukową, tak jak mam wykonane pozostałe obrzeża.

Pierwsza rabata:

Druga rabata:

Tu już z przymierzaniem docelowych miejsc. Wiadomo, roślinki na razie jeszcze w doniczkach :)

A tu już z wsadzonymi do ziemi roślinkami. I ze znacznikami, bo Pani Ogrodowa ze sklerozą zaczyna być już za pan brat i za rok może nie pamiętać, gdzie co wkopała :) Pod ziemią znalazło się też miejsce na wszystkie cebulowe, bo pięknie ma być także wiosną :) 

Jak widać na załączonych obrazkach, tragedii nie ma i jeszcze sporo miejsca na roślinki zostało, co mnie raduje niezmiernie :)

Ale dobrego nigdy za wiele i jak wspomniałam wcześniej, korzystając z weny i z ładnej pogody, a trochę chyba siłą rozpędu, zabrałam się za poszerzanie kolejnego miejsca na swoje "chciejstwa" :) Tym razem znacznie powiększyłam istniejącą już rabatę, co poszło mi wyjątkowo sprawnie. Ma się już to brukarskie doświadczenie :) Powiedziałam do męża, że jak nam braknie kasy z emerytur, to założymy firmę brukarską i będę kładła kostkę brukową ha ha...

Proszę tylko spojrzeć, jaki imponujący przebieg prac i jaki genialny rezultat :)

Wiem, wiem... chwalę się sama, ale jestem z siebie dumna i bardzo zadowolona z tego co zrobiłam, więc kto mnie pochwali, jak nie ja sama, prawda? :)

Tak, że ogrodowo-rabatowe prace w tym roku już zakończyłam. Cebule wkopane, roślinki posadzone, teraz tylko należy się cieszyć tym co jeszcze kwitnie i prosić naturę o dalszą ładną, złotą, polską jesień. Taką z babim latem i z poranną rosą na pajęczynie :) 

Chciałam Wam też pokazać jak wygląda aktualnie moja winorośl japońska, o którą już kiedyś tutaj Was na blogu pytałam, ponieważ nie byłam pewna, co mam. Teraz jesienią, właśnie po wybarwieniu liści, już wiem, że to jest akurat to :) Ta winorośl rośnie przy bramie wjazdowej na naszą posesję i stanowi teraz ekstra dekorację, taką na pierwszy rzut oka :) Zobaczcie, jak pięknie wybarwiają się liście...

Kwitną też obficie marcinki. Mam trzy kolory tych jesiennych roślinek :) 

Nie da się ukryć, że czerwoności teraz w ogrodzie jest całe mnóstwo :) I bardzo mi się to podoba...

Czerwienią się trzmieliny oskrzydlone, trochę za bardzo przytulone do wiosennych tawuł :) 

Liście kaliny też wybarwiły się prawdziwie jesiennie :)

I oczywiście niezawodny jesienią winobluszcz pięciolistkowy zachwyca mnie rokrocznie :)

Rozchodniki okazałe też dają czadu i kwitną obficie :)

Ognik szkarłatny również wygląda imponująco i bujnie owocuje...

Z kolei na żółto i brązowo przebarwiły się liście tulipanowca i na tle bezchmurnego, błękitnego nieba, wyglądają interesująco.

A tawuła japońska Shirobana, mimo jesiennych już liści, wciąż jeszcze czaruje nowym kwieciem :)

I nie byłabym sobą, gdybym jeszcze nie pokazała mojego najbardziej okazałego krzewu hortensji. Jest olbrzymi i wygląda magicznie w tej swojej jesiennej odsłonie :)

Na koniec przesyłam wszystkim serdeczne pozdrowienia od mojej tarasowej Jadźki :) Nie wydaje mi się, żeby była zachwycona jesienią i zbliżającą się zimą, bo ten czas również spędza na tarasie. Toteż z pewnością znowu na jej wydatnym nosie zagoszczą padające płatki śniegu, tak jak to było w zeszłym roku :)

Ale pozdrawiamy, ściskamy i tulimy wszystkich i serdecznie zapraszamy na kolejny raz 💕💕💕