76. Szczęśliwe babie lato

Naprawdę ubolewam nad swoim brakiem organizacji. Jakoś do tej pory niezbyt zauważałam, że mam tę wadę, ale powiem szczerze, że odkąd nie pracuję, z organizacją dnia jestem na bakier. 

Chociaż tak naprawdę nie wiem, czy jest to wada, bo u mnie to trochę wynika z takiego celowego działania, czyli nie spieszę się, nie robię na siłę tego, na co w danej chwili nie mam ochoty, celowo czasem odkładam pewne rzeczy "na później", no bo kto mi zabroni? :)

I stąd może bierze się mój wieczny brak czasu i poczucie niewykonanych czynności, czy to mniej czy bardziej koniecznych. Ale postanowiłam sobie, że nie będę nad tym ubolewać... Całe życie byłam obowiązkowa, punktualna i sumienna, czas więc chyba przyszedł na wewnętrzny luz i beztroskę :) Odrobina tumiwisizmu jeszcze nikogo nie zabiła :)

No dobra, koniec filozofowania, mam dla Was ekscytującą wiadomość :) Jestem szczęśliwa, bo... Pewnie niektórzy z Was wiedzą, że na blogu Zacisze Lenki wygrałam konkurs z okazji 6 urodzin istniejącego bloga. I właśnie jakiś czas temu przyszły do mnie pocztą wspaniałe nagrody. Sympatyczna autorka bloga, czyli Lenka, przeszła samą siebie i z pięknie zapakowanej paczki wyskoczyły do mnie takie cudowne prezenty:

To była dla mnie wspaniała niespodzianka, tym bardziej, że nie spodziewałam się aż takiej ilości prezentów :) Karteczka, wykonana przez Lenkę jest cudna, a umieszczone na niej różyczki są trójwymiarowe 💖

Lenko, jeśli to czytasz, jeszcze raz tą drogą składam Ci serdeczne podziękowania.

A co u mnie nowego? No właśnie, chyba nic...

Korzystając z pełni lata, bo taką letnią temperaturę mamy od kilku dni, robię co mogę w ogrodzie. Wsadziłam resztę cebulek na moją najnowszą rabatę. Jednocześnie postanowiłam, że wiosną zlikwiduję jedną z nich, bo zbyt rozpanoszyła mi się na niej mięta. Rabata zostanie więc przekopana i coś tam sobie na niej nowego, kolorowego wymyślę. Mam czas do wiosny, żeby ten pomysł przemyśleć dobrze i efektywnie. Tymczasem wykopałam z tej rabaty jedną roślinkę, którą docelowo chcę mieć w innym miejscu, ponieważ rosła za blisko tarasu i co roku mi ten taras zaśmiecała kwiatami. To wiązówka. Wykopałam ją więc, choć przyznam szczerze, że było gorzej, niż myślałam, bo roślinka baaaardzo się przez te lata rozrosła i namachałam się szpadelkiem dosyć ostro, żeby ją wykopać jak najlepiej, nie uszkadzając jednocześnie korzeni.

W finale wyszło na to, że z jednej wiązówki, zrobiły mi się trzy oddzielne, całkiem sporych rozmiarów sadzonki, więc powędrowały na moje trzy nowe rabatki, bo chociaż nie planowałam mieć jej wszędzie, to przecież nie mogłam nie posadzić którejś z nich i wyrzucić na kompost :( 

Po wykopanej roślince została na rabacie spora dziura :) 

Tak że z jednej wiązówki mam aktualnie trzy oddzielne rośliny, na każdej rabacie po jednej :) Przynajmniej tyle, że będzie mi teraz śmiecić w innych częściach ogrodu 😁

Temperatury ostatnio rzeczywiście są całkiem nie jesienne. Ale dzięki nim pogoda jest cudowna. Ogród odżył po letnich upałach, kwitnące jeszcze rośliny wciąż są pełne wigoru i intensywnych barw. W powietrzu unoszą się nici babiego lata, co nadaje widokowi z mojego tarasu trochę tajemniczości. Jestem po prostu zakochana w tym widoku :)

Wszystkie latające bzyki są znowu w swoim żywiole :)

Klonik o czerwonych liściach, o tej porze roku zawsze już je gubił, a jeśli nawet nie, to nie pamiętam, by były tak ogniście karminowe :)

Trudno się nim nie zachwycać. Czerwień w ogrodzie króluje teraz niepodzielnie i to właśnie jest piękne w tej październikowej aurze :)

Róża też przechodzi samą siebie :) Zwykła biedronkowa bidulka za około 9 zł. Chyba jej się u mnie podoba, bo strzela świeżymi pąkami w cudnym, szkarłatnym odcieniu...

Szarłat też wygląda tak, jakby dopiero zakwitł. Wcale nie szykuje się do zakończenia swojego kwiatowego żywota :)

Sporo roślin ma jeszcze kwiatowe pąki. Po cichu liczę na to, że przymrozek szybko do mnie nie przyjdzie i zdążą się rozwinąć. Mam nadzieję na podziwianie jeszcze kolejnych kwiatowych dzidziusiów :) Na fotkach poniżej pąki jeżówki i słoneczniczka...

Zobaczcie sami, ile roślinek wciąż jeszcze kwitnie :)

Gailardia, chryzantema, krzewuszka i stokrotki afrykańskie...

Tawuła, liliowiec, bidens i cynie :)

I jeszcze rzut oka na moje ogrodowe, jesienne klimaty... Nie da się ukryć, że na wszystkich zdjęciach widać piękną, słoneczną pogodę :)

A już na koniec zapraszam Was na witaminową, szpinakową bombę, którą serwuję sobie często w szklance podarowanej mi kiedyś przez mojego ukochanego wnusia :) Czyż nie wygląda to wiosennie i zachęcająco?

Wiem, wiem... kto nie lubi szpinaku, ten nie spojrzy na to przychylnym okiem :)

Dziękuję wszystkim, którzy odwiedzają mój blog i chcą zostawić dla mnie w komentarzu jakieś miłe słowo. To niezmiernie miłe i bardzo motywujące...

Do zobaczenia następnym razem, z pewnością już w listopadzie 💖