88. UFO, chmurki i inne bzdurki

Kto mnie już trochę poznał, ten wie, że oprócz roślin i kwiatów uwielbiam fotografować chmury, niebo i wszystkie inne zjawiska pogodowe i atmosferyczne :) I dzisiaj mam zamiar Was uraczyć właśnie takimi wizualnymi wrażeniami :)

Odkąd pamiętam, zawsze lubiłam patrzeć w niebo... Zadzierałam głowę do góry, stąd też pewnie moje dzisiejsze kłopoty z kręgosłupem szyjnym :) No nie, żartuję oczywiście... Lubiłam to i lubię nadal, ten zachwyt nad tym, co nad naszymi głowami, pozostał mi do dziś :) 

Mam też swego rodzaju bzika i szajbę na punkcie ISS. To skrót od International Space Station, czyli Międzynarodowa Stacja Kosmiczna. Nieustannie śledzę jej trasę na zainstalowanej na telefonie aplikacji i obserwuję ją kiedy przelatuje nad moim domem, bez względu na porę roku. Fascynuje mnie kosmos, wszechświat i wszystko, co jest związane z tym tematem. 

Udało mi się nawet kiedyś zaimponować swoją wiedzą w tej kwestii, kiedy to siedzieliśmy w kilka osób na otwartej przestrzeni i ktoś głośno powiedział, że leci nad nami samolot. Wyprostowałam tę wypowiedź, informując, że to leci ISS. Podałam też wysokość lotu oraz czas, w którym pojawi się w tym samym miejscu ponownie :) 

Chmurki bywają piękne, temu chyba nie zaprzeczy nikt. Warto czasem zadrzeć głowę do góry, żeby zachwycić się na przykład czymś takim :)

Prawda, że niesamowite?

Albo takie różowości przeplatane błękitem...

Lub kiedy niebo wygląda jakby płonęło.

I kiedy jeszcze na tym płonącym niebie, dodatkowo kłębią się ciężkie, granatowe chmury...

Lub kiedy chmury układają się w takie przedziwne kształty...

Albo kiedy słońce, ostatnimi swoimi promieniami, próbuje przebić się przez zasłonę z chmur :)

Zdarzyło się też, że z przerażeniem patrzyłam na nadciągające na nas kłębowisko czegoś, co trudno było nazwać chmurami, bo bardziej przypominało jakieś przerażające nagromadzenie i nawarstwienie jakiegoś dziwnego pogodowego zjawiska...

A nawiązując do mojego umiłowania kosmosu i i wszystkich związanych z nim osobliwości, nie będzie chyba nadzwyczajnym zjawiskiem fakt ukazania mi się na niebie takiej "dziury", która wyglądała trochę jak wiszący nad polem latający spodek :)

A czy tęcza, Waszym zdaniem, nie jest zdarzeniem wyjątkowym i fenomenalnym?

Przez tyle lat, kiedy mieszkałam w wielkim mieście, udawało mi się ją dojrzeć tylko fragmentarycznie, albo gdzieś na kawałku ledwie widocznego nieba, albo znowu pomiędzy blokami, które z reguły zasłaniały to cudowne zjawisko.

Dopiero tu, na otwartej przestrzeni, mogłam zobaczyć, jak widowiskowy potrafi to być fenomen. W pierwszych latach fotografowałam namiętnie każdą tęczę, która tylko pojawiła się na "moim" niebie, potem już opatrzyłam się trochę z nimi, choć nigdy nie przestały mnie zachwycać.

A teraz kilka fotek, takich bardziej na czasie. Na równi z tęczą zachwycam się zjawiskiem szadzi. Ten osad lodu pojawia się na powierzchni listków i gałązek w postaci malutkich igiełek, przy panującym mrozie i jednocześnie wilgotnym powietrzu. Nie zdarza się zbyt często i wygląda zjawiskowo, nie da się ukryć.

Tak samo jak sople... Znalazłam tylko jedno takie zdjęcie :)

Ale zimową porą najbardziej lubię takie warunki pogodowe :) Piękne, błękitne niebo. Bielusieńki, czysty śnieg i...  spacer :) To jest to, co zimowe tygryski lubią najbardziej :)

I jeszcze taka pogodowa ciekawostka. 

Zdarzyło się onegdaj, bardzo już dawno temu, że wiosną po obfitych opadach śniegu przyszło raptowne ocieplenie. I co wtedy nastąpiło? Oczywiście, nadeszły roztopy. Na naszej drodze dojazdowej, która asfaltowa jeszcze wtedy nie była, zrobiło się tak miękko i grząsko, że strach było jeździć. Ja sama wracając jeszcze wtedy z pracy, przejeżdżałam ten odcinek z duszą na ramieniu, żeby nie ugrzęznąć i nie utknąć w błocie. Jako tako było do czasu, dopóki na drogę nie wpakowała się wielka śmieciara. Oczywiście utknęła, ale to było do przewidzenia. Nie chcę Was zanudzać długą opowieścią, co się wtedy działo i ile tych samochodów próbowało śmieciarkę z tego grząskiego terenu wyciągnąć, napomknę tylko, że oprócz niej utknęła tam jeszcze kolejna śmieciara oraz wóz strażacki :) Ale ja nie o tym... Chciałam tylko Wam pokazać, co te wielkie samochody po tej walce pozostawiły na naszej drodze dojazdowej. Nie dało rady już w ogóle się nią poruszać. Dopóki nie zrobiono nam utwardzonej drogi i to na naszą interwencję u samego burmistrza w gminie, do domu dojeżdżaliśmy przez podwórko sąsiadki :) 

Zobaczcie jakie powstały koleiny...

A na koniec tego postu - filmowa niespodzianka :)

Pisałam tu o kosmosie, nawet o UFO pisałam :) Nie wierzycie w UFO? No to zobaczcie sami. Ten filmik nakręciłam, chwytając na szybko za telefon któregoś sobotniego ranka, już jakiś czas temu. Dawno temu. To był listopad, godzina 7 rano, a więc o tej porze roku za oknem jest szaro i buro. Wyrwał mnie ze snu raptowny hałas za oknem i bijące w moje sypialniane okno oślepiające światło, a nawet dwa źródła światła. Było to tak niespodziewane, a światło tak oślepiające, że nie wiedziałam co się dzieje. Wstałam z łóżka i szybko to nagrałam. Pomyślałam od razu, że nie ma innego wytłumaczenia, że to jakiś statek kosmiczny zawisł nad drogą, zaraz za ogrodowym płotem, na wprost okna od sypialni. No nic, pomyślałam sobie: -Trudno, przylecieli po mnie, trzeba się zbierać... :) 

Zresztą zobaczcie sami...

No cóż... spróbujcie sami zgadnąć, dlaczego jednak nie poleciałam w kosmiczne przestworza?

Tymczasem, kochani... 

Ściskam mocno z osobna każdego "zaglądacza", każdego "czytacza" i każdego "komentacza" :)