17. W okowach mrozu :)

Nie mogłam nie wyjść wczoraj z aparatem do ogrodu, bo pogoda z tak widowiskowymi efektami śnieżnymi, nie zdarza się zbyt często. Musi być do tego i zimnica okrutna, i bardzo wysoka wilgotność powietrza.

Poza tym, trzeba było się ruszyć, bo te wszystkie serniki, szarlotki i pierogi w połączeniu ze śledziami (pysznymi zresztą), leżały mi ciągle na przysłowiowej wątrobie. I choć wydawało mi się, że jakoś strasznie się nie objadałam, to widocznie mój organizm ma inne kryteria słowa "objadać" 😄

No cóż, ubrałam się na cebulkę i wybiegłam na te przeraźliwe minus 10 stopni. Ha! Wszak do odważnych świat należy, więc nie zważając na marznący oddech (i w gardle i w nosie 😏) pomknęłam żwawo pomiędzy rabatki. I powiem Wam, że było warto, choć ręce mi drętwiały z zimna, mimo świecącego dość ostro słońca. Popatrzcie sami na te cuda natury...

Gdyby nie to, że było tak strasznie zimno, pewnie popstrykałabym tych fotek jeszcze więcej, ale w rękawiczkach się nie dało, a moje zgrabiałe dłonie wołały "ratunku!"...

Toteż uciekłam szybko do domu, cykając jeszcze na odchodnym kilka fotek skutego mrozem ogrodu.

I nie śmiejcie się ze mnie, ale ja jestem taki właśnie zmarzluch 😖 I nic na to nie poradzę, że kocham ciepełko. Zimę lubię, ale jedynie obserwować, no i najlepiej przez okno i to w ciepłych bamboszkach 😆 

Za to następny wpis będzie już wiosenny i ciepły, bo przeniesiemy się do maja 2016 r.