18. Czas na maj 2016

Nowy Rok, to nowe marzenia, nowe plany i... nowe siły. 

A także stare zobowiązania, więc zgodnie z nimi cofam się do roku 2016 i to do maja, który jest, jak dla mnie, jednym z najpiękniejszych miesięcy.

Takie nowe plany i marzenia miałam właśnie wtedy. Chociaż mój ogród tak naprawdę był dopiero w powijakach, szybko okazało się, że na moje wszystkie ogrodowe założenia nie mam już po prostu miejsca, bo wszędzie gdzie nie spojrzę, widzę przede wszystkim trawnik. Więc nie było innego wyjścia, trzeba było ten trawnik dalej sukcesywnie unicestwiać 😖 

Od razu z góry chcę zaznaczyć, że to, co wtedy wymyśliłam i zrobiłam, było czystym szaleństwem. I błogosławię czas i naturę, że tak potrafiły złagodzić i wysubtelnić mój ówczesny pomysł, choć na tamten czas byłam zachwycona własną pomysłowością, przedsiębiorczością i pracowitością 😁

Żeby więc nie przedłużać i nie trzymać Was w napięciu, co też ja takiego wymyśliłam, pokażę pierwsze zdjęcie mojej szalonej inicjatywy.

Wiem, wiem... Polecą na mnie gromy z jasnego nieba za plastik, agrowłókninę itd., itp. 🙈

Ale uwierzcie, byłam w tamtym czasie ogrodnikiem amatorem, z głową pełną pomysłów, może nie zawsze trafionych, ale moich własnych. Poza tym zawsze, odkąd pamiętam, byłam osobą poukładaną, czasem do przesady pedantyczną i perfekcyjną, więc takie "czyściutkie" rozwiązanie było dla mnie oczywiste. Dziś - już z perspektywy czasu - wiem, że teraz mój ogród byłby tworzony trochę inaczej, bardziej naturalistycznie i nie "pod linijkę", ale cóż, wtedy moja skrupulatna i porządnicka natura tak mi podpowiadała. 

Na szczęście, po latach, Matka Natura sama wyprostowała i skorygowała tamte moje zapędy. Pozwoliła roślinom zarosnąć i odrobinę zaburzyć te moje perfekcyjne, wychuchane rabatki 😃

No dobra, już się uzewnętrzniłam, to jedziemy dalej. Wymyśliłam takie właśnie rabaty połączone z kamienistą dróżką, wbijałam z zapałem te pseudoobrzeża, a jaka byłam z siebie dumna 😁

Wszystko musiało być elegancko zrobione, bo dla siebie jestem zawsze najbardziej surowym sędzią. I nie przeszkadzało mi wtedy nawet to, że po spojrzeniu na końcowy efekt mojej ciężkiej pracy, ujrzałam na rabatce poprowadzone tory kolejki donikąd 😂😂😂

No cóż, moja ogrodnicza fantazja nie znała wtedy żadnych granic, zresztą stwierdzając obiektywnie, chyba nie zna tych granic do dziś 😆 Z tamtego czasu pamiętam też całkiem wyraźnie minę mojego męża, którego oczywiście wywołałam do podziwiania mojego dzieła. Myślę, że tylko wrodzona uprzejmość, grzeczność i przyzwoitość nie pozwoliła mu na spontaniczne wyartykułowanie tego co myśli 😆 Choć, przysięgam, nic nie dał po sobie poznać.

Byłabym totalnie zakłamana, gdybym powiedziała, że nie byłam wtedy zachwycona. Byłam... naprawdę... I muszę przyznać, że z perspektywy trawnika przed tarasem, wyglądało to ekstra.

Oderwijmy choć na chwilę wzrok od tych moich ogrodowych poczynań i spójrzmy na kilka miłych dla oczu widoków z tamtejszego czasu. Jak tu nie kochać lata, kiedy wszystko naokoło aż kipi od kolorów i zapachów? 

Przepięknymi kolorami kwitły ostróżki.

A ogrodowy krasnal uśmiechał się na tle donic pełnych kaskadowych surfinii. 

I oczywiście, takie widoki nad moim lasem uwielbiam najbardziej 😊 Tęcza jest chyba jednym z bardziej widowiskowych zjawisk... Mnie, w każdym razie, zachwyca niezmiennie i nieustannie.

Chcecie zobaczyć finał tej konkretnej kolejowej rabatki? Bardzo proszę 😌 Moja wąskotorowa kolejka została po obu stronach wysypana korą, z jednej strony kolorową. Tak wtedy chciałam.

Tak wyglądało to z wyższej perspektywy.

A tu już widać finał tego miejsca. W środku wysypane kamyki tworzące dróżkę. Na szczęście, dziś wszystkie rośliny tak już wyrosły, że ciężko tą ścieżką dojść do końca rabaty 😊

Nie łudźcie się, że to koniec moich pomysłów na tamten czas. Myślę, że to był dopiero pierwszy krok. Moja tłamszona kreatywność, latami więziona na 32 metrach mieszkania w bloku, dawała się ponieść magii wolnej przestrzeni, feerii barw i nieokiełznanej twórczej fantazji. To tyle na moje usprawiedliwienie, choć trochę asekuracyjnie to robię, bo to co wyczyniałam dalej, było jeszcze bardziej kontrowersyjne 🙈