37. Majowo tulipanowo

Wiem, że obiecałam wrzucić majowe wspominki, ale oczywiście kusi mnie, żeby pokazać aktualne wiosenne cuda. Pogoda obecnie pozwala na sprzątanie ogrodowych rabatek, więc prawie nie wychodzę z ogrodu i coraz to coś nowego odkrywam, co już się budzi po zimowym śnie. Moje kolana wołają o litość, paznokcie już dawno zapomniały o swojej świetności, ale to nic... Najpierw muszę to wszystko ogarnąć, co mi zima naśmieciła 😃 A oto bobaski, które wynurzyły się spod liści :)

Narcyz, a właściwie narcyzek

Kapustki rozchodnika

Piwonie, tzn. raczej malutkie peryskopy od piwonii :)

Wiciokrzew

Wilczomlecz

Pąk magnolii już nie może się doczekać swoich 5 minut :)

No dobra, wracamy do wspomnień. A więc jesteśmy w maju, jednym z najpiękniejszych miesięcy w ogrodzie. Maj na moich rabatkach, to królestwo tulipanów. Podkochuję się w tulipanach i myślę, że jest to uczucie odwzajemnione, bo raczej mnie nie zawodzą. Kwitną rokrocznie tak, jakby wiedziały, że czekam na te ich cudne, różnokolorowe i wielokształtne płatki. One wiedzą, że lubię je uwieczniać i potrafią pięknie pozować. Czasem mam wrażenie, że jak widzą mnie z wycelowanym w ich stronę aparatem, ustawiają się celowo a to bokiem, a to z przechyloną głową, czy wyprężoną łodygą. Takie właśnie są: ponętne, kuszące i zmysłowe 🌷 

Sami zobaczcie.

Mam nadzieję, że w tym roku tych tulipanów będzie jeszcze więcej, ponieważ każdej jesieni dosadzam nowe cebulki :) Już nie mogę się doczekać ich widoku :) 

Na co jeszcze czekam w maju? Na kolory ogrodowych barw czekam zawsze najbardziej. I nie chodzi tu o kolor kwiatów, dla mnie majowe powietrze ma swoje specyficzne ubarwienie. Nie wiem o co w tym chodzi, ale jest coś czarownego w kolorycie majowej atmosfery. Pewnie ma tu znaczenie mieszanka granatowych chmur, niosących wiosenny ciepły deszcz z barwami występującej często tęczy, przetykanej żółcią pola pełnego kwitnącego rzepaku i z dołożoną do tego intensywną, świeżą zielenią, jeszcze nie tkniętą ostrym, palącym słońcem. Żaden inny miesiąc nie ma tego czegoś. Nawet ten późniejszy, letni czas, jest już inny. Kolory są już bardziej wypalone i mniej intensywne. 

Najtrafniej zjawisko, o którym piszę, obrazuje chyba to zdjęcie, choć i tak nijak się ma do realnych wzrokowych doznań.

Dobra, kończę już ten temat, bo myślę, że na temat majowych kolorów mogłabym napisać rozprawkę :)

Żeby ostatecznie zamknąć majowe rozważania, pokażę jeszcze inne ogrodowe widoczki z tego okresu.

Tak kwitła piwonia koperkowa. W ubiegłym roku miała już dwa kwiaty. Wychodzi na to, że jeśli co roku przybywać będzie jeden kwiat, to za dziesięć lat powinien to być całkiem spory krzaczek, bujnie obsypany kwieciem :)

Klonik palmowy (Acer palmatum). Straszny z niego śmieciarz, bo wiadomo, jak to klon, gubi liście i wszystkie te listki zbieram wiosną ręcznie spod tych jego powyginanych gałązek, ale mogę zbierać i będę zbierać do samego końca, bo jest tego wart. Te jego pięknie wybarwione na bordowo listki są ozdobą ogrodu w ciągu całego sezonu i tak naprawdę, poza tym śmieceniem, jest całkowicie bezobsługowy, za to piękny wyjątkowo :)

Widok na kwitnący w kamieniu ubiorek wiecznie zielony, w tle po lewej przycupnęły skalniakowe żaby :)

I bajecznie kolorowe, wiosenne kosaćce :) 

A na koniec majowe widoki z wysokości.

No i powiedzcie sami, czyż maj nie jest najpiękniejszym kolorowym miesiącem? I czy w związku z powyższym, ktoś jeszcze będzie miał ochotę na kolejne, czerwcowe tym razem, ogrodowe zwiedzanie? 😉